Musa ad Herimannum

 

Ludis insanisne, quid ista dicis?

Quodque ne veris stupidus vereris

Fatibus dulces tibimet sorores

Fecerim infensas? Et ob hoc in istas

5

Proruis stultas timidus querelas?

Meque culpari meritam putasti?

Nonne tu multo magis haec timendo

Arguis culpae nitidas nefande?

Et tuas culpas nimis ipse amicas,

10

Cum tibi pro his inimica fingis

Pectora illarum? Sine, queso, tantum

Dedecus nostris reputare caris.

Num putas illas ita subiugatas,

Pro nefas, turpi fore foeditati,

15

Vt furens, a, fas, petulans voluptas

Obruat tantis animos tenebris,

Cogat ut caras socias amicas

Probra cunctorum merito obloquentum,

Verba terrentum, flagra iudicantum,

20

Ventris instantem gravidi dolorem,

Anxium partum simul et pudendum,

Imminens magnum necis ac periclum,

Curam et effusi pueri occulendi,

Perpetes dirae gemitus gehennae

25

Omnibus poenis et ad haec hiantis,

Doemonum risum, Satanae cachinnum

Ista suadentis, cruciantis ista,

Atque postremo dominantem ab alto

Cuncta cernentem, truciter minantem

30

Caelitem sponsum dominumque Christum

Eius aeterni preciumque regni,

Angelos omnes superosque cives

Triste merentes facinus videntes

Spernere et mecho subici nefasto

35

Foetido, spurco, tragico Priapo

Turpe rudenti vel adhinnienti,

Eius infando fera cum libido

More se inflammat simul et catillat,

Quas subans pulcras capiat puellas

40

Irruat, pungat misereque perdat?

Absit hoc, absit, procul absit, absit,

Vt tuis caris sociabus istis

Ingeras tantum facinus nefandum,

Quatinus fingas tibi et extimescas

45

Hoc ob offensas vel amaricatas,

Quod nefas tantum merito execrandum

Persequor veris nimium loquelis.

Namque si dulces suimet sodales

Ista dicentes odiunt, fatentes

50

Conscias certe maculas aperte

Proferunt ipsae. Precor unde, parce,

Parce, ne pro his ita suspiceris

Corda prolatis inimica nobis

Sint quod illarum potius piarum.

55

Crede tu menti bona diligenti,

Quod nimis veras adament loquelas,

Diligant omnes pia commonentes,

Quin magis per se lacerent sputentque

Omne non castum, petulans, pudendum.

60

Nonne colludens pariterque ridens

Sepe, quae dico, satis haec probando

Ipse tu nosti? Vitiumne acri

Crebro mordacique ioco notasti?

Et tamen castis, puto, non ab ipsis

65

Flebis abiectus, magis immo amatus

Ipse sinceris remanes amicis

Iunctus unito et amore certo

Vsque dilectus et abhinc amandus.

Vnde dimissis fatuis querelis,

70

Ede quam primum, mihi quid canendum

Censeas. Ipsae, puto, sicut aure

Memet expectant avida vel optant,

Vt canam quiddam redeundo iamiam.