Innocue menti deus offert vim documenti,
Qui facit insontes doctrine scandere montes.
Scribam, quid dederit; sua mens mea dogmata querit.
Illo lustretur, illius fonte rigetur.
5
En Theoderici, celorum regis amici,
Proposui vitam fari meritis redimitam.
Alemandorum curthe fuit orta suorum;
Clara propago nimis opibus fulgebat opimis.
Ad baratrum puerum non traxit gloria rerum,
10
Omnia calcavit, puer ocia sub pede stravit.
Ceu rosa florescit, que florem perdere nescit,
Christo fundatus virtutibus irradiatus
Enituit mundo, quem vicit fine secundo.
Magno doctore Christi flammatur amore
15
Pervigili cura bona doctus amare futura,
Presule Remigio; sursum consurgit ab imo,
Normam doctoris sequitur puer omnibus horis.
Mundi figmentum transire videns quasi ventum,
Hunc aspernatur, pia mens ab eo revocatur
20
Et velut errorem timet huius tangere florem.
Mente tenet stabili nisu servire virili
Rerum factori firmatus spe meliori.
Istius insigne nunc pandam carmine digne.
Cum puer hic oritur, fons perspicuus reperitur,
25
Miri candoris fons extitit atque saporis,
Quo lotis pannis pueri splendet tamen amnis.
Illius ruris cunctis fuit unda salubris;
Manat adhuc equidem fons hic preclarus ibidem.
A puero Christi virtus non defuit isti.
30
Etatis tenere flos non cadit ex muliere
Corpore virgo nitens, quod haberi mente renitens
Florescit castus, zabuli quem non gravat astus.
Nil agit incestum, fugit omne, quod est inhonestum,
Nil sequitur vile, nil fluxum, nil puerile.
35
Moribus intentum sacris hunc cura parentum
Alligat uxori; sic invidet hostis honori
Virginitatis; ei sperat diadema trophei
Taliter auferre, victum prosternere terre.
Tristis et invitus compellitur esse maritus.
40
Sponsa viri sancti se iungi credit amanti
Carnis naturam, carnis vermes parituram.
Sed famulus domini sponsam vocat ore senili:
"Audi, cara comes, fit carni mors tetra fomes,
Ob corruptelam iustam non sperne querelam,
45
Compede carnali noli mecum copulari!
Rerum namque sator est virginitatis amator;
Hunc sequor, hunc novi, me vita celibe vovi
Christo servire, quo celica spero subire.
Si sponsus talis delectat spiritualis.
50
Consilio leto tu semper virgo maneto!
Hic tibi sidereis donabit inesse choreis."
Coniunx astuta non est ad talia muta,
Respondet tristis sponso sermonibus istis:
"Heu, cur te duxi, infelix! cur tibi nupsi,
55
Qui spernis nuptam iusto tibi federe iunctam?
Deliras vere, qui despicis ex muliere
Natorum fieri genitor sponsusque videri.
Spernor cur a te, generosa nobilitate,
Que tibi lege pari possum satis assimilari?"
60
Hec Theodericus ait, integritatis amicus:
"Vtere mortali, que non vis spirituali
Sponso coniungi nec celi lumine fungi!"
Abscessit iuvenis, domini constrictus habenis;
Mox Remis properat, quoniam sacris ibi sperat
65
Susanne monitis, prece consiliisque cupitis
A merore gravi relevari famine suavi.
Prudens matrona, celesti digna corona,
Virgineum cetum rexit pietate quietum,
Virginibus sacris hec virgo ministrat alacris,
70
Virtutis magne vulgatur fama Susanne;
Exemplis miris Susanna micat velut Yris.
Huic, quicquid fecit, Christi servus patefecit,
Plurima conquestus, quibus estuat, edidit estus;
Inquit: "Ob uxorem cordis confundo decorem;
75
Integritas mentis meritum capit omnipotentis,
Perdere compellor decus hoc, a quo male vellor;
Muneribus latis est gratia virginitatis
Ante deum celebris semper manet absque tenebris."
Talia dum memorat, virgo cum virgine plorat,
80
Solatur mater virgo sanctum sapienter,
Quem bene consultum, valido munimine fultum,
Remigii sanctis dimisit eum documentis.
Noverat antistes animos sustollere tristes,
Inquit: "Nate, vaca celestibus et cito placa
85
Sponsam sermone, post mundi gaudia pone!
Es lucraturus, es celi regna daturus
Vxori!" Propere sponsam petit ille docere.
Vt Theoderici suscepit verba pudici,
Mutata mente lacrimatur sponsa repente,
90
Christi sacra sita promisit celibe vita
Semper servare, viciis animum revocare
Et sponsi more pro virginitatis amore
Spondens obscenum veneris non tangere cenum.
Coniunx carnalis fit femina spiritualis;
95
Primum tota caro modo fulget lumine claro,
Nil carnale gerit nec terre lubrica querit,
Amplecti rite cupiens sponsalia vite.
Gaudet eo multum sanctus, dum sumere cultum
Vxorem cernit divinum, que mala spernit.
100
Remensi quippe mons haud procul extat ab urbe,
Qui licet incultus, decor huic tamen arbore multus,
Silvula pulcra satis, vernantibus undique pratis.
Vena fluit fontis ditissima culmine montis;
Or appellatur, quasi mons, in quo tumulatur
105
Aaron vir tantus in lege per omnia sanctus.
Sanctorum cetum disponit habere quietum
Remigius montem, nullo discrimine sontem;
Est aptus monachis sectantibus agmina pacis
Hic locus illustris, pecudum vacuos, quia lustris.
110
Huc Theodericus cum virgine virgo pudicus
Accelerat lete sic presule precipiente.
....................................