1.
Claviger aetherius, portas qui pandit Olimpi,
Petrus, apostolico praeclarus in agmine princeps,
Protegat hanc aulam, Christo donante, per aevum,
Quam pater egregius Hrodperctus fecerat olim,
5
Vt foret altithrono laus, gloria semper in illa:
Septies inque die laudes ut dicere Christo,
Conveniant pariter devoto pectore fratres.
Vos, dum signa sonent, prumptim concurrite cuncti,
Vertice submisso, devota mente venite,
10
Angelicus quoniam coetus vos spectat in aula.
Fert deus auxilium solita pietate roganti,
Ante altare dei lacrimas quapropter amaras
Fundite dulcisona pariter cum laude tonanti,
Vt vos conservet semper pietate paterna.
2.
Petrus apostolicus princeps pius adiuvet hic nos,
Cuius honore sacro constant haec tecta dicata.
Qui sibi commissum pastor conservet ovile,
Protegat atque regat donis caelestibus illud.
5
Perpetuas nobis portas et pandat Olimpi.
3.
Claviger aetherius princeps in principe Christo,
Ecclesiam precibus hanc rege, Petre, tuis.
Paulus in orbe pius verbi vitaeque minister,
Quos docuit monitis, adiuvet et precibus.
5
Nos vocat ad vitam parva de puppe vocatus
Andreas sanctis perpetuam precibus.
Qui cum puppe patrem Iacobus dimisit in undis,
Ad Christum currens currere nos faciat.
O dilecte deo, caeli simmista Iohannes,
10
Nos semper meritis auxiliare tuis.
Qui Thomae vulnus curavit vulnere carnis,
Per veniam curet vulnera nostra piam.
Qui Iacobo iussit panem portare cibandum,
Nos semper pascat pane salutis enim.
15
Qui, Philippe, tibi rogasti ostendere patrem,
Posce piis precibus, ut videamus eum.
Qui docuit nigros iam Bartholomeus Indos,
Hic precibus . . . . . adiuvet ipse sacris.
Qui scripsit Christi miracula Matheus olim,
20
Ipse dei famulis prosit ubique sui.
Symon, amate pii Iacobi tu frater, adesto
Hic nobis sacra cum pietatis ope.
Tatheus alme, tuis precibus hic annue nostris,
Vt Christus solita nos pietate regat.
4.
Virgo Maria, dei genitrix, castissima virgo,
Lux et stella maris, nostrae regina salutis,
Hanc aram meritis semper vivacibus ornet,
Quae sacrata suo condigno constat honore.
5.
Hoc altare suis meritis defendat ab hoste
Andreas Christi famulus, qui retia mundi
Contempsit, Christum tota virtute secutus,
De cruce qui sacra felix conscendit Olimpum.
6.
Ara quidem presens sacrata est nomine Pauli,
Qui populos mundi duxit ad astra poli.
Gentibus et populis, regnis atque urbibus iste
A domino electus doctor ubique fuit.
7.
Nomine namque tuo, doctor clarissime mundi,
Paule, deo Christo caelo vocatus ab alto,
Haec praesens titulis vitae sacrabitur ara,
In qua magna salus veniet spes certa salutis.
8.
Ara dicata tibi micat haec, baptista Iohannes,
Laudibus hanc dignis semper memor esto colendam,
Qui dominum sacris meruisti tingere in undis,
O felix, precibus nostras hic ablue culpas.
9.
Hac Stephanus colitur magnus protomartir in ara,
Grandine qui lapidum regna beata vidit,
Et precibus cuius, nimium mirabile dictu,
Saulus erat subito Paulus in orbe pius,
5
Bestia mane rapax, spolia quae vespere tractat:
Iste preces nostras adiuvet ecce suis.
10.
Quisque domum nostram veniens intrabis amicus,
Ante tuos oculos aspice signa crucis,
Quae contra insidias possunt te armare inimici,
Si geris illa tibi pectore, fronte, fide.
5
Mors mala per hominem paradisi ex arbore fluxit.
Per tactum ligni paradisum clauserat Adam,
Perque crucis lignum Christus reseravit Olimpum.
11.
Adspice tu, lector, nostrae pia signa salutis,
Ecclesiae in medio Christi mirabile donum:
Pro mundi vita mundi iam vita pependit,
Pro servis moritur dominus: quam sancta voluntas!
5
Viveret ut servus, empsit cum sanguine servum.
Hoc memor esto, crucem videasque in lumine stantem,
Et mox ante dei faciem feliciter ora.
Corpore sterne solum, scande sed pectore caelum,
Proque tuis culpis lacrimas effunde calentes.
10
Sit tibi certa salutis spes pietate perenni,
Qui redimit mundum inmaculato sanguine totum,
Quique suis famulis clemens peccata remittit:
Hic quoque sit nobis sacrae spes magna salutis,
Agmine apostolico quoniam haec ara refulget,
15
Et simul Helenae meritis vivacibus almae,
Quae invenisse crucis fertur venerabile lignum,
In quo Christus honor mundi, laus, vita pependit.
Dum fuit altithronus pro nobis talia passus,
Quid nos nunc famuli debemus ob eius amorem
20
Iam nisi nunc illi nosmet quoque tradere totos?
Sit dominus nobis caritas et tota voluntas,
Laus, honor et virtus, potus, cibus, omnia Christus.
12.
Michael aetherius princeps primusque minister
Aeterni regis summus in arce poli,
Conservet donis istam vivacibus aram,
Quae sacrata micat nomine namque suo,
5
Ante oculosque dei summi in secreta polorum
Offitio nostras offerat atque preces.
13.
Hac pater egregius colitur Benedictus in ara,
Qui vitam monachis scripserat ipse piam.
Ipsius atque soror preclara Scolastica virgo
Iungitur hic fratri nobilis ipsa suo.
14.
Hac duo germani Cosmas, Damianus in ara,
Iunguntur siquidem semper honore pare.
Quos terris genuit uno de viscere mater.
Par genuit fratres martiriumque polo.
15.
Haec aequata solo viluit domus inclita quondam:
Non tulit hanc speciem Christi devotus honore
Arnonus praesul humilis; renovare iacentem
Incipit et melius totam construxerat aedem,
5
Consecrans summis intercessoribus illam:
Principis egregii primo Michaelis honore,
Principis ecclesie necnon sub nomine Petri,
Principis et fratrum praeclari et patris Amandi,
Vt sanctum, voluit, poliandrum fratribus esset.
10
Vos in pace dei cari requiescite fratres,
Donec ab aetheria clamet pius angelus arce:
Surgite nunc prumptim terrae de pulvere, fratres,
Vos vocat adveniens iudex e culmine caeli.
Cum meritis animas propriis adsumite vestras,
15
Ante dei Christi magnum modo state tribunal,
Vt condigna suis capiat quis praemia factis.
Vosque timete diem horis, precor, omnibus illum,
Qui legitis versus operis dum tempus habetis,
Vt vos inveniat veniens lux illa paratos,
20
Atque mei memores, supplex rogo, semper in ore
Dicite: "Christe, tuo famulo pius esto per aevum".
Alchuine dicor ego, iam vos sine fine valete.
16.
Auxiliare tuis precibus, pia virgo Maria,
Aeterni regis famulos, regina polorum.
Nomine namque tuo quoniam haec ara dicata est,
Tristia depellens, nobis et prospera donans.
17.
Haec loca sancta tenet praeclarus in orbe magister,
Paulus, apostolico numeratus in ordine doctor.
Vas sophiae electum, caelestis praeco salutis,
Sanguine qui roseo caeli penetravit in arcem.
18.
Haec domus ecclesiis aliis ut mater habetur,
Virgo dei Christi mater quapropter in ista
Cum Christo colitur, precibus quae servet ovile
Istud ab hoste piis, flagitamus semper ubique.
19.
Hoc baptista potens teneat altare Iohannes,
Martyr et egregius simul Anastasius almus.
Hoc Maximilianus item confessor habebit,
Nos precibus horum Christi pia dextra tuetur.
20.
Hac Paulus doctor mundi et Benedictus in ara,
Atque Columba pater magno venerantur honore.
Nos pietas quorum precibus simul adiuvet istic,
Vt nobis tribuat Christus bona dona salutis.
21.
Florianus magnis praeclarus in orbe triumphis,
Cyriacusque puer propria cum matre Iulitta
Praesenti pariter Christi celebrantur in aula:
Hic tibi sit petitor veniae, spes certa salutis.
22.
Praecursor domini magnus baptista Iohannes
Atque pius praesul pariter Martinus et ipse
Nominibus sacris ista iunguntur in ara,
Ante pedes quorum lacrimas hic funde, viator.
23.
Hac Christus colitur, mundi salvator, in aula,
Qui regit imperio pelagum, terramque, polumque.
Ipse monasterii huius loca tota gubernet,
Protegat, amplificet, conservet et omnibus horis.
24.
Quae cernis veniens, lector, haec inclita tecta
Virgilius fecit, domini deductus amore,
Egregius praesul meritis et moribus almus.
Protulit in lucem quem mater Hibernia primum.
5
Instituit, docuit studiis, nutrivit, amavit.
Sed peregrina petens Christi iam propter amorem
Delicias mundi et patriam contempsit amatam.
Per mare, per terras partes pervenit in istas,
Multiplicare studens tota virtute talentum,
10
Doctrinae populis et spargere semina vitae.
Vir pius et prudens, nulli pietate secundus.
Maximus ecclesiae princeps et claviger aulae
Caelestis, Christus proprios cui tradidit agnos,
Hanc regat aetherio clementer nomine Petrus
15
Cum sanctis pariter, quorum hic corpora pausant;
Qui precibus populum Christi tueantur amicis:
Tempora deposcant nobis et prospera vitae
Praesentis necnon aeterni et gaudia regni.