Iosephus Scotus carmina 6

Testo base di riferimento: E. Dümmler, 1881

Altre sezioni


Inclyta si cupias sancti sub culmina templi,

Vel laetas sedes intrare patentibus astris,

Coetibus et curas superum te iungere, lector,

En, iter est certum: Christi crux quaeque recludis,

5

Fulgida caelorum reserando limina sanctis,

Humani, en, generis per quam devicerat hostem,

Dum pius altithrono Iesus de culmine patris

Venerat et princeps humanos sumserat artus,

Ac terrae factor caelique marisque creator

10

Mirifico tenerae est carnis velatus amictu,

Numina Tartareae vellet dum perdere mortis.

Hoc Christus signo infandos avertit et actus

Vincula disrumpit fatis inpressa nefandis.

Sic hostile nefas vincit serpente perempto

15

Peccatique caput tum nigris abdidit antris.

Inclyta quapropter variatis carmina Musis

Laurigeraeque cruci semper devota canemus.

Ipsa bonis hominum praebet praeconia votis;

Pax, honor atque salus, lux summo fulgida dono,

20

Mors qua saeva fugit, dulcis et vita revertit.

Eximio hanc totus venerabitur orbis honore

Et simul haec hominum tutando vota reservat,

Ne turbans animum rapiat in crimina serpens.

Prima salus cunctis in te, perfecta, perennis,

25

Postea quam rector te scandit, grata supremo

Quae fulgis voto, medicina es prompta dolorum.

Inclyta crux, salve, per te est pax vera relata,

Virtus, vita, salus hominum, mors, poena diabli.

Quapropter currit supplex quin pacis origo,

30

In tua mens properans totis praeconia velis

Quaerit et aeternae sibi vitae gaudia laeta.

Tu, caeleste decus, cito prima piacla tulisti,

Aurea lux saeclis sanctissima, nota, probata,

Crux vere veneranda, potens, pretiosa valeto.

35

Frondicomo tulerat primum te viscere sacro

Frugifero cespes: laudant modo sidera caeli.