Hic pater ecclesiae, Romae decus, inclytus auctor,

      Hadrianus requiem papa beatus habet;

Vir cui vita deus, pietas lex, gloria Christus,

      Pastor apostolicus, promptus ad omne bonum.

5

Nobilis ex magna genitus iam gente parentum,

      Sed sacris longe nobilior meritis.

Exornare studens devoto pectore pastor

      Semper ubique suo templa sacrata deo,

Ecclesias donis, populos et dogmate sancto

10

      Imbuit, et cunctis pandit ad astra viam.

Pauperibus largus, nulli pietate secundus,

      Et pro plebe sacris pervigil in precibus.

Doctrinis, opibus, muris erexerat arces,

      Vrbis et orbis honor, inclyta Roma, tuas.

15

Mors cui nil nocuit, Christi quae morte perempta est,

      Ianua sed vitae mors melioris erat.

Post patrem lacrimans Carolus haec carmina scripsi,

      Tu mihi dulcis amor, te modo plango, pater.

Tu memor esto mei, sequitur te mens mea semper,

20

      Cum Christo teneas regna beata poli.

Te clerus, populus magno dilexit amore,

      Omnibus unus amor, optime praesul, eras.

Nomina iungo simul titulis, clarissime, nostra:

      "Hadrianus Carolus", rex ego tuque pater.

25

Quisquis legas versus, devoto pectore supplex:

      "Amborum mitis", dic, "miserere deus".

Haec tua nunc teneat requies, carissime, membra,

      Cum sanctis anima gaudeat alma dei.

Vltima quippe tuas donec tuba clamet in aures,

30

      Principe cum Petro surge videre deum.

Auditurus eris vocem, scio, iudicis almam:

      "Intra nunc domini gaudia magna tui".

Tum memor esto tui nati, pater optime, posco,

      "Cum patre", dic, "natus pergat et iste meus".

35

O pete regna, pater felix, caelestia Christi:

      Inde tuum precibus auxiliare gregem.

Dum sol ignicomo rutilus splendescit ab axe,

      Laus tua, sancte pater, semper in orbe manet.

Quamvis digna tuis non sint, pater, ista sepulcris,

40

      Nec titulis egeat clarificata fides:

Sume tamen laudes, quas Petri captus amore

      Extremo veniens hospes ab orbe legat.

Sanasti patriae laceratum scismate corpus,

      Restituens propriis membra revulsa locis.

45

Imperio devicta pio tibi Graecia cessit,

      Amissam gaudens se reparasse fidem.

Africa laetatur, multos captiva per annos,

      Pontifices precibus promeruisse tuis.

Haec ego Silverius, quamvis mihi dura, notavi,

50

      Vt possent tumulis fixa manere diu.