De laude Samsonis archipraesulis

Tange, manus, calamum, Samsonis pinge triumphos,

      De cuius titulis Gallica vernat humus.

Fasciculos tibi fac aliquos de floribus istis,

      Ex his connecti sarcina magna potest.

5

In decus Ecclesiae, virtutis regia, iuris

      Linea, discordum fibula, Samson, ave.

Declaras opere quod spondes nomine fortem,

      Vivere Samsonem saecula nostra stupent.

Cuius honor, cuius laus, cuius fama sereno

10

      Terras infundunt lumine, vive, precor.

In cuius thalamis pluit omnis gloria rerum,

      Ad quem confluxit alveus omnis opum.

In cuius digitis gemmas inviscerat aurum,

      Dum latus excostat, anule, lima tuum.

15

Arrident uni tria, sors, natura, sophia;

      Et tibi nituntur tradere quidquid habent.

Prodiga sors, prudens natura, sophia coruscans.

      Fundit opes, mores format, honesta docet.

Sors equidem vultu sincero candida venit,

20

      Tot succincta bonis pene remansit inops.

Elimans mores digitis natura politis

      Nullius vitii signa reliquit ibi.

Irrorans animum melliti rore saporis

      Quidquid in arte latet scire sophia dedit.

25

In te non hiemat cuiuslibet aura procellae,

      In quo virtutes tempora veris habent.

In virtutes quarum te pompa coronat,

      In te virginitas regia sceptra tenet.

Virginitas dulcore favum, candore ligustrum,

30

      Stellam fulgore, vincit odore rosam,

Virginitas redolens quasi thus, rutilans velut astrum,

      Pura quasi vitrum, candida sicut ebur.

Quid noto? te ditat, te dotat, te polit aurum

      Doctrinae, fidei gemma, pudoris ebur.

35

Te mens, te lingua, te commendat manus, illa

      Cogitat, haec loquitur, perficit illa bonum.

Interius mentem virtutum fulgor inaurat,

      Nomen inargentat lingua polita foris.