Suscitacio Lazari

 

1

O sors tristis, o sors dura,

Cuius grauis est censura

Nam per tua modo iura

Languet frater nostra cura.

2

Languet frater et nos uere

Facit sibi condolere

Sed tu, deus, miserere,

Quique potes, tu medere.

3

Karissime, flere desinite

Nec adstantes ad fletum cogite,

Immo preces ad deum mittite

Lazaroque salutem poscite.

4

Ite, fratres, ad summum medicum,

Ite citi regem ad unicum,

Fratrem nostrum narrate languidum,

Vt ueniat et reddat ualidum.

5

Quia <quem> tu diligis infirmatur grauiter,

Ad te iussi fuimus uenire celeriter.

Qui summus es medicus, egrum nostrum uisita,

Vt tibi deseruiat sospitate reddita.

6

Morbus iste, fratres mei,

Non ad mortem erit ei,

Sed euenit, ut per eum

Manifestem uobis deum.

7

Ex culpa ueteri

Dampnantur posteri

Mortales fieri

Hor ai dolor,

Hor est mis frere morz,

Por que gei plor.

8

Per cibum uetitum

Nobis interitum

Constat impositum

Hor ai d<olor ... >

9

Facta sum misera

Et soror altera

Per fratris funera

Hor ai d<olor ... >

10

Cum de te cogito,

Frater, et merito,

Mortem afflagito

Hor ai <dolor ... >

11

Cesset talis gemitus,

Cesset meror penitus cessentque suspiria

Talis lamentatio,

Talis eiulatio non est necessaria.

12

Non per tales lacrimas

Visum fuit animas redisse corporibus

Cessent ergo lacrime,

Que defunctis minime proderunt hominibus.

13

Mors exsecrabilis,

Mors detestabilis,

Mors michi flebilis

Lase chatiui

Des que mis frere est morz,

Porque sue uiue?

14

Fratris interitus

Grauis et subitus

Est causa gemitus

Lase chatiue

Des que mis frere est morz,

Porque sue uiue?

15

Pro fratre mortuo

Mori non abnuo

Nec mortem metuo

Lase chatiue

Des que mis frere est morz,

Porque sue uiue?

16

Ex fratris funere

Recuso uiuere

Ve michi misere,

Lase chatiue

Des que mis frere est morz,

Porque sue uiue?

17

Tolle fletum, quesumus,

Nichil enim possumus per fletum proficere

Insistendum fletibus

Esset, siquis talibus posset reuiuiscere.

18

Quare non consideras,

Quia dum te maceras nichil prodes mortuo?

Quare tu non respicis,

Quia nichil <proficis>, ut iam uiuat denuo?

19

In Iudeam iterum nos oportet pergere,

Vbi quiddam paululum decreui peragere.

20

Te nuper lapidibus uolebant obruere

Et uis tamen iterum in Iudeam tendere?

21

Ecce dormit Lazarus, quem decet ut uisitem

Vadam illuc igitur, ut a somno excitem.

22

Postquam dormit, saluus erit,

Salus enim somnum querit.

23

Non est sicut creditis, immo iam defunctus est,

Sed in patris nomine nobis suscitandus est.

24

Ergo nos proficiscamur

Et cum illo moriamur.

25

Si uenisses primitus,

Dol en ai,

Non esset hic gemitus

Bais frere, perdu uos ai.

26

Quod in uiuum poteras,

Dol en ai,

Hoc defuncto conferas,

Bais frere, perdu uos ai.

27

Petis patrem quidlibet,

Dol en ai,

Statim pater exhibet

Bais frere, perdu uos ai.

28

Nunc comprimas

Has lacrimas et luctum, qui te urget

Frater tuus

Est mortuus, sed facile resurget.

29

Resurgere

Et uiuere fratrem meum affirmo

Tunc denique,

Cum utique resurget omnis homo.

30

Immo, soror, non despera,

Nam sum ego uita uera,

Et quicumque credet ita,

Viuet in me, qui sum uita.

31

Et qui uiuens in me credet,

Mors ad illum non accedet

Credis, Martha, fore uerum,

Quod sit talis ordo rerum?

32

Te Christum dei filium

Ad hoc nostrum exilium

Venisse in auxilium

Ego credo.

33

Iesus adest, soror carissima,

Cesset luctus et cesset lacrima

Ipsum prece flectas humillima,

Vt redeat ad fratrem anima.

34

Nullius solacio

Mea desolacio ualet umquam auferri

Sed credo consilium

Per te, dei filium, posse michi conferri.

35

Tu ergo, qui potens es,

Qui mitis et clemens es, ad tumulum uenito

Fratrem meum suscita,

Quem mors carni dedita surripuit tam cito.

36

Volo, soror, uolo multum

Me deduci ad sepultum,

Vt in uitam reuocetur,

Qui a morte detinetur.

37

Hic eum posuimus, ecce locus, domine,

Quem in patris poscimus suscitari nomine.

38

Sustollatis lapidem, qui superest tumulo,

Vt resurgat Lazarus coram omni populo.

39

Fetorem non poteris sustinere mortui,

Namque fetens grauiter funus est quatridui

40

Pater, uerbum tuum clarifica

Lazarumque, precor, uiuifica

Sic filium mundo notifica, pater, in hac hora.

Nec hoc dixi ex diffidencia,

Sed pro gentis huius presentia,

Vt de tua certi potentia credant absque mora.

41

Lazare, foras egredere,

Aure dono uitalis utere,

In paterne uirtutis munere

Exi foras et uita fruere.

42

Ecce uiuit, nunc ipsum soluite

Et solutum abire sinite.

43

Ecce que sunt dei magnalia,

Vos uidistis et hec et alia

Ipse celum fecit et maria,

Mors ad eius tremit imperia.

44

Tu magister, tu rex, tu dominus,

Tu populi delebis facinus,

Quod precipis, illud fit protinus

Regni tui non erit terminus.