Nec malus attendit, quod vates inclytus orat,

      Dum sese ereptum talibus esse cupit.

"Ne des una", inquit, "me cum peccante tumultum,

      Nec perdas cum his, qui semper iniqua gerunt.

5

Quorum pacificos affatus proximus audit,

      Cordibus inque horum plurima saeva latent.

Da, deus, his operum iusta incrementa suorum,

      Iuxta et nequitiae dira reperta suae.

Congrua pro manuum his sint gestis vota suarum,

10

      Pro meritis merces, obsecro, detur eis.

Et quod opus domini, sua nec pia facta scierunt,

      Perde illos, et non aedificabis eos."

Inclyta ceu legis iubet hoc censura beatae,

      Cum vox terribilis talia dicta tonat:

15

"Non mensura duplex tibi sit, non pondus iniquum,

      Pura ut simplicitas mente sit, ore sonet.

Et modius tibi sit iustus, sextarius aequus,

      Scilicet ut nos non occupet ulla fraus.

Displicet altithrono duplex pellacia semper,

20

      Cor rectum et simplex arbiter aequus amat.