Quidam cede reus stravit avunculum

Spernens iura propinqui.

Inferratus ob hoc nexibus asperis

Ibat per loca sancta,

5

Querens et veniam criminis ipsius

Et nexus quoque solvi.

Hic dum tenderet, ut Saxonia pium

Quesisset Gotehardum,

Abbas ante fuit qui Tegriensibus

10

Vno nec magis anno,

Apparens senior canicie mera

Affatur peregrinum:

"Queras Baiarie, vir bone, finibus

Sancti templa Quirini,

15

Qui martyr situs est corpore nobili

In claustro Tegriensi.

Illuc perge citus, nec dubitaveris,

Quin solvaris ibidem."

Respondens miser hic non sibi cognitum

20

Hunc callem memorabat.

Cui rursum senior: "Nil remorabere,

Nec quicquam verearis,

Rectam nempe viam certius invenis

Pergens ad loca sancta."

25

His dictis monitor visibus excidit.

Surgit premonitus vir

Promissisque bonis fisus iter petit

In terras alienas,

Quamvis lingua sibi cognita Norica

30

Vix utcumque fuisset.

Demum perveniens adtigerat sacram

Clari martyris edem

Iocundo celebris tempore sabbati,

Quod fert gaudia pasche.

35

Nocturnalis ubi fine sinaxeos

Christi laudibus astans,

Dum surgens canitur victor ab inferis

Leto carmine plebis,

Hausit glorifice munera gratie

40

Almi laude Quirini.

Ferri prosiliunt denique circuli

Viva carne sepulti.

Quod cernens populus tunc numerosior

Ob paschalia festa

45

Laudes conduplicat multimodas Deo,

Crescunt vota patrono,

Qui tutor miseris, spes pia pauperum

Audit vota precantum.