Annua rursum die beati martyris sacra,

Norico qua creditus revolvitur sollempniter,

Pluribus de partibus gregata plebs advenerat

Et locum templumque martyris turba repleverat.

5

Plena tecta concrepant, fremunt vie, strepit forum;

Deficit turmis solum, casis nemus struendis.

Exeunt intrantque perpetes templum frequentie,

Vix fores utrisque pervie globos coanxiant.

Agminum vis invicem se comprimit perplexior,

10

Efferens se defugit, sed invenit se denuo.

Quantus effluit tumultus, influit par protinus,

Nec quies stratis die noctuve cedit interim.

Hora vesperi Deo laudes ferebat debitas,

Clerus et chorus monasticus canunt sollemniter.

15

Martyr interim silentis ora cordis audiit,

Clarius monstrans precantis igneam fidem.

Omnium sub visibus devota venit femina,

Que gradus scandens petebat aram martyris pii,

Cuius ore flamma clare viva visa progredi,

20

Inter os pedesque pervolat celer diutius.

Hinc deorsum fertur, inde sursum concite nimis.

Quod pater cenobii suis videns cum fratribus

Estimabat inter aras hanc euntem sedule

Cereorum forte flammis ustulatum quolibet.

25

Precipit presentibus, currant eam restinguere;

Mox euntibus peracta transiit iam visio.