Metellus Quirinalia 69

Testo base di riferimento: P. C. Jacobsen, 1965

Altre sezioni


Ignibus alta domus dum martyris hausta concrematur

Et reparanda foret, criptam placet ampliare tumbe.

Effoditur locus ultra scilicet ampliandus ede.

Est tumulus vetus inventus, pia continebat ossa,

5

Que sine nomine persone placuit tamen reponi.

Candida sed nivis instar, religione clausa digna

Scire dabant meriti causa reverenda se per evum.

Propterea positis illis borealis ore templi

Sarcofagum pavimento celsius e petra coaptant.

10

Hec noviter micuit signo preciosa tumba tali:

Femina, lux oculis cui deperiit dolore longo,

Vidit herum veneranda se specie monere clarum,

Martyris ut peteret templum, tumulum requirat illic

Ex aquilone domus, votum quoque cerei det istuc.

15

Illa secuta boni promissa venit, locum revisit,

Visa sibi memorans deducitur ad fidele bustum.

Sedula procidit et pro lumine gratiam precatur,

Cerea dona cremat, que fecerat indices doloris.

<V>isibus et capiti flammans ibi circulare lumen

20

Luminis orat opem reddi sibi pristino vigore.

Explicita prece liventes oculos dolor reliquit,

Visus acumen habet, gaudensque domum redibat illa,

Que manibus prius est deducta. Deum referte, laudis ode,

Omnia qui facit in sanctis bona rite postulata.