Invidia sordent, si qui mea dicta remordent;

      Aut non invideant aut penitus sileant.

Invidiam passis, Vrania, versibus adsis,

      Quos hac lege legas, ut super astra vehas.

5

Haedum forte lupus per devia multa secutus

      Fraudis verba dedit, dum retinere nequit:

'Sunt populi turbae, sed non est gramen in urbe;

      Si mea verba notes, pinguior esse potes.

Hic flores crescunt, hic gramine prata virescunt;

10

      Si salices cupias, ne, rogo, me fugias.

Huc, volo, contendas, ut ventrem gramine tendas,

      Fontis aquas vivas quatenus, haede, bibas.

Nosco fuisse scelus, placuit quia sanguinis esus:

      Firmo tibi foedus iamque relinquo scelus.

15

Paenitet en caedis; quid sicut ab hoste recedis?

      Iuro velut caro, displicet esca caro.

Debitus es sacris, si, frater, in urbe moraris;

      Quam pereas potius sis mihi consocius!'

Dixit ad haec haedus: 'feritatis respuo foedus,

20

      Plus volo sacrari quam tibi, praedo, dari!'

Si cui damnorum superest fortuna duorum,

      Vitet deterius, sustineat levius.