Lignum dulce tenens sic dulcis pondera ligni

Penset ut et mores sint tanto pondere digni.

Dulce tibi lignum sic sic dulcescat, amarum

Ne sit in extremis post tempora delitiarum

5

Dulce quidem lignum, graue pondus, pondus amarum;

Sic honor est quod onus. Pastoribus ecclesiarum

Quod sit onus, non quis sit honos, pensare labora.

Vita quid est, nisi mors hominis, breue tempus et hora?

O quam dulce decus, quam dulcis gloria ligni,

10

Iudicis extremi si non suspecta sit igni.

O lignum dignum, lignum super omnia ligna,

Dulcior arboribus cunctis dulcedine digna.

Te cupiunt multi, te laudant, te uenerantur,

Ad te suspirant; propter te munera dantur.

15

Te cupiunt certe qui propter te monachuntur

Et qui principibus terre pro te famulantur.

Gloria pontificum, saluatio tu monachorum,

Spes et amor cleri, tu consummatio morum.