Lilia Castalii veris marcentia fati
Sub Borea brumante gemit, Nisamque negantem
Subsidium Cyrrhae, verum praesentia laedunt
Fortius adversa, contra distantia sensum
5
Diminuunt poenae, nec compassiva dolendi
Tot stimulos lamenta gerunt, et segnius urit
Fax admota minus, igitur moeroris in unda
Naufragus inde meat alibi siccandus ocellus.
Mons surgente iugo Pellaeam despicit urbem
10
Astra supercilio libans, lunaque minorem
Miratur longe positam decrescere terram
Sideribus vicinus apex, ut saepe meantem
Ocius offendat, cum cursu est infima, lunam
Augis in opposito, cum visu maxima, pessum
15
Vergit in orbe brevi, mediumque aspectibus offert
Quadratura iubar partem directior omnem
Vix aliqua vergit, facilemque admittere nescit
Arduus ascensum, sola hic latus omne pererrans
Ambitio reptat, praedilexitque colendum
20
Pro laribus montem, Zephyris ubi succuba tellus
Veris alumnat opes, passimque intexit amara
Dulcibus, et fruticum nodis armantur olivae,
Et laurus cristata rubis, suspectaque dumis
Quercus, et horrenti crudescit coniuga rusco
25
Esculus, et rigidis abies vallatur aristis
Astra comis abies superum concivis inumbrans.
Hic quaecunque verum fit gloria crinibus arbor
Gratia montis habet, et siqua audacius alto
Vertice diis certat, ibi nulla licentia pressae
30
Arboris, ut surgat, montique adsurgere vano
Crine myrica timet, steriles ibi verberat auras
Infoecunda salix, riguisque libentior alnus
Ascendisse vadis, aeternaque testis amorum
Populus Oenones, platanusque, et siqua neganti
35
Natura haud recipit partus ingloria fructum.
Hic pinus graciles succingitur alta capillos;
Palmaque centennis tardante puerpera fructu;
Et preciosa rogos fumo condire cypressus;
Et meliore libro cinamolgi cinnamus hospes;
40
Et lacrima felix nostrae sacra balsamus arae;
Et ficus geminis depingens Doribus annum;
Et bina nucleum qua, claudit amygdalus arca;
Et sitiens Bacchi primaevum pessicus imbrem;
Et tunicata croco germanaque cottanus auri;
45
Et rugosa genam producto dactylus aevo;
Et pyrus, huicque sacrum tituli dat Regulus nomen;
Et pyrus, hancque volae plenus denominat orbis;
Et pyrus, huicque dedit materna angustia nomen;
Et pyrus, Augusto quae patrocinante vocatur;
50
Et pyrus, haec nota est, et filiolata Roberto;
Et pyrus, est huius alius Baptista Ioannes;
Et pyrus, a quovis pretio signata, vel oris.
Coena vel aspectus, coit uno quaelibet arbor
Ambitiosa sinu, quo pictae prodiga formae
55
Rumpitur in vernos montis lascivia risus.
Gratus ibi livor violae, dulcique rosarum
Flamma cruore natans, terrae devinctior auras
Mulcet odore crocus, et notus amantibus hospes
Exaequasse nivi praesumit lilia pallor.
60
Floribus egregiis solum pubescit, ut absit
Gloria pauperibus hortis, vilisque ligustra
Ornatura rubos, et quae certasse ligustris
Nigra licet cogit Zephyrus, vaccinia pingens.
In planum descendit apex, variusque superne
65
Rivulus exultat, conflictantisque susurrat
Ludus aquae, ripasque ioco pulsante lacessit;
Solis unda vacat pretiis, haud ulla profundo
Vilis arena sedet, lapidumque ignobile vulgus.
Ditia luxuriant ridentibus ima metallis,
70
Exundatque iubar, lapidum generosa propago,
Vt gelidus mixtis delectet in ignibus humor.
Illic illimes bysso candentius undas
Liliat argentum, partimque argenteus auro
Amnis inauratur, gemmarum turba nitore
75
Auget aquae radios, hic iaspidis, hic amethysti
Gloria lascivit, hyacinthi caerula plaudunt,
Et pretium praebet nutricibus unio conchis,
Et fruitur viridis aeterno vere smaragdus.
Hic vaga discurrit animi gravis incola nunquam
80
Cura soporis amans, curaeque annexa parenti
Anxietas, tacitique metus, et nota voluntas
Dissimulans, et spes dubio vicina timori,
Donaque nobilior populis sparsura cupido,
Et sceptri secretus amor, nimioque vacillans
85
Credulitas voto, soliique occulta casarum
Laudativa sitis, et honorum sedula plausus
Muneribus pavisse fames, audaxque favores
Alternos emisse favor, famaeque sititor
Impetus expensae, donataque gratia gratis,
90
Sed reditura datis, vultusque modestia raro
Gratior arrisu, gravitasque affabilis, oris
Non animi plausura ioco, mansuetaque linguae
Canities, verbique virum testata venustas.
Hic promissa volant, decurrunt dona, fidesque
95
Pollicitis proclivis adest, dandique facultas
Libera spargit opes, plenoque pecunia cornu
Fundit amicitias, emiturque in mutua nexus
Foedera, venalique datis succumbitur aulae.
Hic fictus virtutis odor, fabricataque vultus
100
Relligio, clausoque tumens elatio vento,
Et recti mendax species, et simia morum
Hypocrisis neglectura genas, aucepsque favoris
Eloquium, vernusque rudis facundia causae
Flosculus, et turpem redimens solertia vitam.
105
Hic in amicitias hostem complectitur hostis,
Blanditur feritas, odium favet, ira salutat,
Saevities palpat, libertas servit, obedit
Imperium, premitur maiestas, gloria languet,
Cedit apex, omnique via reptatur ad aulam,
110
Omnique ambitio saltu venatur honores.
Hic puer imperii cupidus ludebat, alumnus
Martis, Alexander; sceptrique infudit amorem
Ambitio nutrix, totumque armavit in orbem
Praecipites animos, tenerisque induruit annis
115
Bella pati, votumque duos extendit in ortus.
Primos ambitio remos, et prima furori
Vela dedit, ventosque rudes, Martique volanti
Cum sole et luna primas innexuit alas.
In magni iugulos animavit Caesaris enses,
120
Corrupitque fidem soceri, pavitque Philippos
Sanguine civili, pugnavitque hostibus hostis,
Et Romana leves iuverunt praelia Parthos,
Instantesque fuga supplerunt pila sarissas.
Hac duce sunt Latii totum diffusa per orbem
125
Vulnera, Poenorum subsedit gloria Romae
Fulminea pulsante manu, bibuloque cruoris
Hannibal ense furor, mundumque doloribus emit
Caesareumque iugum Romae defossa iuventus
Ambitionis acu, gaudensque laboribus omnes
130
Indolis extorsit titulos, fuditque furore
Martis, et Herculeo nitente sanguine Pyrrhum.
Hinc hominum tortrix Allecto maior, Erinnys
Summa, potestates urget violentius, ardor
Arduus, ambitio solitaeque accendere corda
135
Nobiliora faces, indignatusque caminus
Degeneres animos timidosque invadere votis,
Integrum imperium, summamque capessere mundi,
Et diis esse pares, superumque instare favori,
Fortunaeque sequi tollentis in aethera dextram.
140
Contentos habitis submissaque pectora spernit,
Et votum quod serpit humi; nam prodiga voti
Sperat in immensum, nullique indulget habenae
Ambitio, secura modi, spes ardua, sola est
Quae timuisse facit, et anhelans summa voluntas,
145
Et desiderii sitientis sceptra libido.
Huc nova visurus fastigia surgere fessis
Luctatur pedibus, et iam superatur Olympus
Tertius, alter Atlas, et adest quae sidera dorso
Culminis aula quatit, contendit in ardua caelo
150
Invidiam factura domus, sublimis in altum,
Ad modicum statura volat, transcendit et auras,
Et pacem quam summa tenent, seque inserit astris,
Sollicitatque deos, iteret ne proelia Phlegrae
Haud aliter caelestis homo, suspecta minanti
155
Arduitate, Iovem repetita in fulmina cogit,
Armatusque manus hominum securus, et arces
Despicit, et terrae digna scelus expiat ira.
Tollitur alta solo regum domus, aula, deumque
Sedibus audaci se vertice mandat, at umbras
160
Fundamenta premunt, regnisque silentibus instat,
Vltima Tartareos aequans structura recessus.
Radices operis ne verticis ardua praeceps
Sarcina subsidat, Stygias demittit ad undas.
Tartareus iam civis homo, Stygia incola, mortis
165
Non expectato laqueo venit illa, supremo
Vis rapitur fato, mavult praecedere liber
Fatorum quam iussa sequi, iam tramite caeco
Ad Styga rumpit iter vivus vovisse laborat,
Quo defunctus eat, descendit ad infima mundi
170
Centro fixa domus, medioque innititur axi.
Explicat aula sinus, montemque amplectitur alis
Multiplici latebra, scelerum tersura ruborem,
Ipsa loco factura nefas, erroribus umbram
Coeca parat, noctisque vices oculique verendas
175
Decipit excubias, pereuntis saepe pudoris
Celatura notas, Venerisque accommoda furtis.
Nam tenebras qui peccat amat, latebrisque pudorem
Excusat, noctemque facit velamina culpae.
Marmor et attriti quicquid splendore politus
180
Aspectum pavisse potest, aut nobile reddit
Et famae commendat opus, pretiosa domorum
Materies, laudisque venit foecunda bonorum.
Luxuriem largitur humus, mundique nefandis
Obsequitur votis, rerum tellure ministra
185
Aedificat securus homo, nam terra paratum
Iurat in auxilium, quidvis natura potentis
Expedit ad nutum, lapides et ligna ligandis
Aedibus, et quicquid pretiosior exigit usus.
Exhibet et gemmas, quarum fulgore diescit
190
Sole suo contenta domus, sed gloria paucas
Haec visura moras, cursum felicibus aufert
Temporis occursus, laetis venit obvia fati
Ianua, summa dies, metuenda potentibus hora.
Hoc fatui caelum mundi videt, inque dolentes
195
Excutitur risus; heu! quae dementia tantis
Erexisse domos studiis, tantosque labores
Perdere, tot census, quod crastina diruat aetas
Instruit instanter labor irritus, ocius ista
Otia tollantur, ad inania mundus anhelat,
200
Deflectatur iter, totusque in seria sudet.
Nam risu, aut digito, quid dignius? Ardua tollit
Cras ruiturus homo; furor est sublimibus uti
Sedibus, ad lapsum properanti, improvida montes
Accumulat casura manus, nam sufficit unam
205
Contraxisse casam morituro, cum irrita surgant
Quae fati pulsante manu fastigia nutant.
Haec tamen et quicquid auget ludibria vitae
Sunt desperantis animae solatia, fati
Postera, deterrent dubiae praesagia mentis.
210
Crastina caelamur, hodiernis utimur, iram
Iudicis expectat incauti audacia mundi,
Conscia delicti, suadet praesentia, clausos
Expositura metus, series occulta futuri.
Hic auro Parias onerant aulaea columnas.
215
Nobile surgit opus, levius quod tersit Arachnes
Pollice Lyda manus, et vestibus implicit aurum,
Pectinis ingenio nulli cessura, licebit,
Pallas anum simulet, Hermi satiatur arena,
Gloria picturae, florum lascivia, ductu
220
Pectinis accedit, et veris gratia maior
Vestibus arridet, series depingitur anni
Temporis excursu vario distincta, sed illic
Aurea vernat hiems, et item Saturnius annus
Ver habet aeternum, picturae clausula quaevis
225
Secula clausa tenet, annosaque tempora, vestis
Colligit una dies, cuius brevis explicat ordo
Omnia, nascentis ibi mundi vagit origo,
Et iam cana redit teneris infantia rebus,
Praeteritumque Chaos iterum puer induit orbis.
230
Nec minus horrescit mundum clausura, suasque
Asperat hora minas, et adusto murice candens
Purpura, iudicii supremam ventilat ignem.
Temporis expressus medii praetermeat ordo;
Vt vero videas succedere secula tractu
235
Nec spatio confusa brevi, pictura labores
Antiquos meminit, Danaos ibi Pergama fleres
Diruta flere dolos, lacrimis dum purpura sudat,
Dum latus Hectoreum maior fodit Hector, Achilles,
Succumbitque Paris Graeca Venerisque sagitta;
240
Et Venus Atridae gladios iramque ministrat.
Hic fletus teneros Priami nomen, uda senectae
Ariditas, redditque dolor quod perdidit aetas,
Hectoreos casus morte ausa, hic sensus Vlixis,
Hic Pyrrhi gladius pugnat; conatibus ille
245
Pectoris, ille manus; hic flet Ledaea, nec oris
Gloria diluitur lacrimis, sed fletibus ipsis
Vultus ridet honor; hic Graeca, hic Dardana pubes,
Illa stat, illa cadit, tractantur bella, sed inde
Ensibus, inde fuga, et dum respirantibus armis
250
Consulit in dubios Atrides Nestora casus,
Ille vir, ille senex, Phrygio iuvenescit in auro.
Dulce virum luctus lugere, dolere dolores,
Et lacrimis lacrimas, planctu rescribere planctum.
Dulcius est oculo dulci decurrere casus,
255
Fortunaeque vices, Veneris quas alea versat,
Et pasci lacrimis, quibus invitantur amantum
Gaudia, dum tenero dulcescunt basia fletu;
Et lacrimis inserpit amor, miserisque fovetur
Maior in adversis, intextos pecten amorum
260
Exprimit eventus, ibi serum Pyramus ense
Vindicat egressum, Thisbe lugubria fati
Pondera morte levat, tua non formidat ad umbras,
Pyrame, fata sequi, sequiturque dolore dolorem,
Et gemitu gemitum producat, funere funus.
265
Hic patris amplexus usurpat Myrrha, noverca
Gratior ipsa sibi, Byblisque sororia fratri
Gaudia mentitur, Iolen ibi mollis amictu
Induit Alcides, rigidoque et pensa stupenti
Pollice turbat opus, ausus latus ardua doctum
270
Edocuisse colos, fuso meminisse cadenti
Cogitur Alciden, positamque resumere clavam.
Haec et siqua iuvant oculos, pictura iubenti,
Pectine producit, homines et bruta creanti
Pollice tela parit, operis laudisque magister
275
Omnia doctus arat, naturae cuncta potentis
Induit ille manus, vigilant ibi sidera caelo,
Aequora piscis arat, vario discurritur aer
Alite, terra feris, nostrique superbior oris
Maiestate, parit homini quod serviat, omni
280
Obsequiosa bono, quovisque iuvantibus usu
Sedula deliciis, ibi laeta et tristia spargit
Ambigua fortuna manu, fati exitus omnis
Texitur, et tenui dependent omnia filo.
Luxuriem cultu nullo modus ordine nullo
285
Limite metitur luxus, non claudit honestas
Praetereuntis iter, pretium quaesisse laborant
Vestibus uda Tethys, et foecundissima tellus
Mater opum, calido tenuis mandatur ab axe
Carbasus, et Pharii linum de littore Nili
290
Tollitur, ut nudam gemat Isida nudus Osiris.
Vellera dant Seres, studiique Britannia Maior
Ingeniique potens, quocunque vocaverit usus
Ausa dedisse manus, raptique paratior ala
Fulminis, et pretio queat exaequasse laboris,
295
Altera naturam natura, Minerva Minervam,
Fervescit Tyrius sudor fudisse cruorem
Muricis, aequoream penitus scrutatus abyssum,
Vt falli facilis roseo flammata veneno
Vellera miretur oculus, mundumque beari
300
Sic putet interius, animam torquente reatu;
Divitis ingenio picturae gaudet et auri
Gloria vasorum rutilo pallore coruscat,
Nec pretii nec laudis egens, miratur in illis
Artificis natura manum, seseque minorem
305
Agnovisse pudet, nam gratia surgit in auro
Plenior, et quaevis facies ornatior exit.
Blandius invitat ad pocula vasis in imo
Stans hominis signum, Baccho superante futurum
Naufragio felix, nisi quod gula saepe paratis
310
Subvenit auxiliis, hominemque urgentibus undis
Humanum servasse putat, volat ebrius ales
Inferius tardante mero, serpente bibenti
Innocuus conviva bibit, bibit cingulus uda
Sanctificans dextra, blandum fremit ira leonis
315
Poturae tranquilla gulae, mansuescit in unguis
Pace minax ursus Nerei; mutasse profundum
Piscis amat, Bacchique lacus et littora servat
Gratia picturae picturaque gratior aurum,
Gemmarumque dies, Bacchum latura favoris
320
Nectare vasa replent, vasis pictura decorem
Exhibet ornatus, decus aurum, gemma nitorem.
Illic ingluvies, illic Venus effluit, illic
Texitur occulto studio dolus, aemula veri
Fabula, praevelat fidei periuria peplo.
325
Pacis habent vultus odii secreta, venenum
Fraudis amicitiam tenui mentitur amictu.
Occulit immanes animos clementia vultus.
Pectoris asperitas risu praetexta sereno
Interius fervens, laqueos innodat, et hamos
330
Curvat in insidias, rabiemque in pectore fixam
Armat in omne nefas, non est quod abhorreat aulae
Incola delictum, facie describit amicum,
Hostem mente premit, linguam dulcedine lactat
Mentis amara tegens, animo blanditur operto
335
Laedit in occulto, praesenti parcat amico,
Vulnerat absentem, quicquid praesentia pacis
Spondeat, a gladio non est absentia tuta.
Nulla fides aulae, nulla est reverentia, nullus
Committendo modus, vitiis indulget, honestum
340
Ambitione premit, aequum declinat in omni
Materia lucri, studio quocunque laborat
Vt loculus crescat, linguae suffragia vendit
Ad pretii libram, rapiunt maiora patronum
Munera, nec nunquam partitur puncta favoris
345
Partibus adversis; unum promittit utrinque
Obsequium, neutrumque iuvat qui utrique tenetur,
Proditor amborum; nam vel bellator utrinque
Arma negat vel utrique favens utrique minatur.
Prodigus eloquii vultu non mente serenat
350
Aulicus affatum, Zephyro vernantior oris
Lilia verborum cuivis largitur, et omnes
Nectar amicitiae redolenti pace salutat.
Quid doleas, quid non, quid dulce, quid utile, quid non,
Sollicitus quaerit, et tantum verba daturus
355
Singula promittit, crescentibus omnia spargit
Pollicitis, sed nulla manu; spem mandat inanem
Pectoribus, dextraeque nihil; spes credula fallit
Pectora, verba manum; sese ligat aulicus omni
Omnia facturum, largoque enititur ore
360
Quidlibet ut speret, sic imminet ardua multis
Sarcina, dum verbis temere fiducia surgit,
Dum spes caeca iacet, subiti secura flagelli.
Heu facinus! multos in summa pericula misit,
Naufragioque fuit linguae tranquillior aura,
365
Mobilis et nullos solide complexus amicos.
Mente vagus dubia, nullis nisi foedius uti
Foederibus novit, odiis alternat amores,
Mutat amicitias, has exuit, induit illas,
Quosque minus constanter amat, constantius odit.
370
Vagit amicitiae teneris infantia cunis,
Gratior ad veteres numquam producitur annos,
Nec senii matura sapit, fastidia ferret.
Si senio marceret anus, dum spirat odorum
Primitias, expirat amor, sic aula diurnos
375
Eligit, et tractos ultra fastidit amicos.
Principis ad nutum servi inconstantia nutat,
Quodlibet ad votum didicit versare favorem
Clausus adulator, et quodvis nolo, paratum
Nolo relaturus, et si volo dixerit ille
380
Reddet, et ille volo, semel, hinc non, dicitur, inde
Ingeminatur ita quicquid laudaverit, illo
Nil melius, quicquid animo non sederit, illo
Nil visum est peius, siquid iubet acrius, ipsum
Iuratur licuisse nefas, si mitius, ipso
385
Tollitur ad superos melior Iove, quicquid agatur
Id tene, dii melius, hic est qui pulvere nullo
Excutiat nullum, cauteque absolvere quaerat
Crimen ubi non est suspectam sordis amictus
Munditiam reddens, ut quo placet inde mereri
390
Debeat offensam, servi manus illa ministrat;
Non reprimit culpam, domino male sedula servit
Obsequio laedens; hic est qui adversa volenti
Prospera diffinit, dominoque in fata ruenti
Iurat in eventus dextros, laudatque sinistri
395
Augurium fati; quicquid fortuna minetur
Mentis pace ferens, placeat modo, pauca dolorem
Altius infigunt; hic est qui gaudia mente
Supprimit, ore gemit, et rursum gaudia vultus.
Pectus habet gemitus, vultus accommodat omni
400
Fortunae domini, nusquam vestigia mutans
Solvitur in risus in quos se solverit, idem
Ore pluit lacrimas animo quas pluverit idem.
Cum dominus tali facinus committit amico,
Ille doli vulpes, domuique domesticus hostis,
405
Omne domus vitium ridenti mordet ocello,
Et pede vel cubito socios et crimina tangens,
Quod lingua reticet loquitur pede, cuncta loquentis
Garrulitate pedis, domini commissa revelat,
Et fidei fracto reserat secreta sigillo.
410
Has aliasque notas notat Architrenius, ergo
Heu! quem divitiae, quem mundi vana loquuntur
Gaudia felicem, vitiique ancilla beatum
Gloria mentitur, gladiis linguisque suorum
Caeditur ipse, manus non evasisse ministras
415
Fortior ipse potest, non extorsisse latentem
Perfidiam novit, animo non prendit apertum
Crimen adulantis; oculo quod praestat et auri,
Non oculo non aure videt, popularibus auris
Auribus assurgit, laeta praeconia vulgi
420
Dulcia mente bibit circumfusisque favorem
Plausibus indulget, nec laudibus arctat habenam.
Sed sibi iam melior et maior laude videtur
Ipse nefas totusque nihil se credit ad omnes
Esse satis laudes, pretiumque in laudibus esse
425
Concipit, at nescit pretium non laude meretur,
Sed pretio laudem, nescit quod turpibus ipsa
Laus damnosa venit, cum sit derisio pravis,
Laus pictura bonis, ipsa est quae exultat honestis,
Insultat vitiis; illis arridet, et illis
430
Cautius irridet, nescit dum lingua redundat
Laudibus, omne malum mentis secreta loquuntur.
Non aperit clausura dolos facundia servi
Quo prosit domino, sed quo delectet, ad aures
Verborum cum melle venit, nec pectore librat
435
Vtile, suspenso domini securior usum
Praeterit eloquii vallo, ne capta recedat
Gratia munitur verbo vallante favorem;
Claudere fervescit, et dum sua tuta ferantur
Lintea, praecipiti domini non subvenit alno.
440
Vulgus ad obsequium numquam dominantis honestas
Invitat, sed dantis opes, servire minores
Maiori non suadet amor, sed cogit egestas,
Imperiique timor, et in aspera prona cupido.
Non hominum votis sed opum servitur, ab illis
445
Imperium mendicat homo, famulantis ad illas
Servus anhelat amor, et cui devinctior haeret
Vellet ut exiguo dominum mutaverit aere.
Iuranti licet ore neget, testatus et ipsam
Horrendam superum fidei Styga, quaelibet ausus
450
Testanti factura fidem, periuria venti
Non reditura ferunt, aura rapiente recursu
Non laesura volant, non est cui lingua minorem
Postponat dominum, quicquid mens obvia linguae
Liberior dictet, quicquid suppressa susurret
455
Libertas animi, nullius passa tyranni
Imperiosa iugum, nulloque absterrita monstro.
Si linguae ad phaleras, si detur ad omnia verbi
Condimenta fides, domino nil maius in ipsis
Excellit superis, nec habet pretiosius illo
460
Arca fortunae, malletque et luce carere,
Et se quam domino fortunae ad vota fruenti
Vberiore bono, sed si modo dando solutam
Contrahat illa manum, raptamque in tristia verso
Vrgeat orbe rotam, domini quem multa ministri
465
Turba loquebatur, servus modo pocula fati
Solus amara bibit, sibi soli applaudit amico
Qui premitur fato, sepelit quos laeta creavit
Moesta dies fati, servi celaverat ante
Nunc aperit fraudes, domus extunc cogitur omnem
470
Exseruisse dolum, dominum non decipit ultra.
Mundi nulla fides, et quae latuere secundis
Cernit in adversis; hominem quid prospera celet
Asperior fortuna docet, felicia fati
Excaecant animos, distinguere nescit amicos.
475
Qui fruitur laetis fortunae, quicquid ab alto
Sidere despectet, unum celatur amari
Vt satis est visum, viso dolet intimus exit
Exclamatque foris gemitus; solitumque recurrit
Moeror ad impluvium, positumque resuscitat imbrem
480
Vivus item luctus, et pectore vivus aquoso
Enatat, et notis oculorum spargitur undis
Alveus, et gemina lacrimarum rumpitur urna.