Heu, quam praecipiti passu ruinam

Virtus sub vitio victa laborat?

Virtutis species exsultat omnis,

Laxantur vitio frena furoris,

5

Languet iustitiae Lucifer, huius

Vix umbrae remanet umbra superstes

Exstinctumque sui sidus honoris

Deflet, lucis egens, noctis abundans

Dum fulgur scelerum fulminat orbem,

10

Nox fraudis fidei nubilat austrum:

Virtutumque tamen sidera nulla

Istius redimunt noctis abyssum,

Incumbit fidei vespera mundo

Nocturnumque chaos fraudis abundat.

15

Languet fraude fides, fraus quoque fraudem

Fallit fraude, dolo sic dolus instat,

Mores moris egent moribus orbi,

Leges lege carent, iusque tenoris

Perdunt iura sui; iam sine iure

20

Fit ius omne, viget lex sine lege.

Mundus degenerat, aurea mundi

Iam iam degenerant saecula, mundum

Ferri pauperies vestit, eumdem

Olim nobilitas vestiit auri,

25

Iam iam hypocrisis pallia quaerunt

Fraudes, et scelerum fetor odorus

Vt pravo chlamidem donet odori

Virtutum sibimet balsama quaerit.

Sic urtica rosis, alga hyacinthis,

30

Argento scoria, murice fucus

Formae pauperiem palliat, ut sic

Interdum redimant crimina vultus.

Sed crimen phaleras exuit omnes,

Nec se iustitiae luce colorat:

35

Nam sese vitium glossat aperte,

Fit fraus ipsa sui lingua furoris,

Quid tuti superest, cum dolus armat

Ipsas in propria viscera matres?

Cum fraternus amor fraude laborat,

40

Mentiturque manus dextra sorori?

Censetur reprobum ius probitatis,

Observare probos, et pietatis

Lex, est improbitas, esse pudicum

Iam cunctis pudor est. Absque pudor

45

Humanos hominis exuit usus

Non humanus homo. Degener ergo

Bruti degeneres induit actus,

Et sic exhominans exhominandus.