De Philomena et Pavone

Maesta querebatur volucris Iunonia, vocem

      Parvula vincebat quod Philomena suam.

Iuno suae volucris cupiens lenire querelas,

      Formam laudabat illius eximiam;

5

Dicebat vario pennas fulgore nitentes,

      Praecipuis gemmis sideribusque pares.

Illa refert: "Tantae quid prosunt munera formae,

      Cum vincar modulis permodicae volucris?"

Respondit Iuno: "Naturae provida virtus

10

      Nulli vult vitae commoda cuncta dare.

Illa tibi formam tribuit variumque colorem,

      Qui superas omnes quas habet orbis aves.

Haec vires aquilae magnas dedit accipitrique,

      Et dedit ut corvus voce futura canat;

15

Dat gallo cantu distringere tempora noctis;

      Luciferum progne voce notare docet;

Et modulos modicae dulces dedit haec philomenae,

      Ne nihil haec habeat unde placere queat:

Cuique dedit Natura suum doctissima morem

20

      Quo placet, et nihil est utilitate carens.

Pauca dedit reliquis, tibi maxima pluraque dona

      Contulit: unde, precor, sint satis ista tibi!

Torqueri nos ista bonis prohibent alienis,

      Et bona sufficiant ut sua cuique monent.