De Capella et Lupo

Forte suum pastum dum vellet adire Capella,

      Fertur sic Haedum praemonuisse suum:

"Insidias, dum vado, Lupi, rogo, nate, caveto,

      Quia varia nostrum decipit arte genus.

5

Quidquid agat, quidquid dicat, sibi credere noli,

      Nec stabulum reseres qualibet arte sibi."

Dixit et accessit; Lupus affuit, et, simulando

      Voce Capram, fallax talia verba dedit:

"Mater adest; aperi stabulum, carissime fili;

10

      Nam secreta volo dicere pauca tibi."

Materni sed consilii non immemor Haedus,

      Spectans per rimas comperit insidias.

Sub specie matris, inquit, me, perfide, quaeris

      Perdere; curtatum non habet illa caput.

15

Consiliis nos ista monent parere parentum,

      Qui nostrae causas utilitatis habent.