Fama tuba dante sonum

Excitata vox preconum

Clamat viris regionum

Advenire virum bonum,

5

Patrem pacis et patronum,

Cui Vienna parat thronum.

Multitudo marchionum;

Turba strepens istrionum

Iam conformat tono tonum.

10

Genus omne balatronum

Intrat ante diem nonum;

Quisque sperat grande donum.

Ego caput fero pronum,

Tamquam frater sim latronum,

15

Reus, inops racionum,

Sensus egens et sermonum.

Nomen vatis vel personam

Manifeste non exponam;

Sed quem fuga fecit Ionam,

20

Per figuram satis bonam

Ione nomen ei ponam.

Lacrimarum fluit rivus,

Quas effundo fugitivus

Intra cetum semivivus,

25

Tuus quondam adoptivus;

Sed pluralis genitivus

Nequam nimis et lascivus

Michi factus est nocivus.

Voluptate volens frui

30

Comparabar brute sui

Nec cum sancto sanctus fui.

Vnde timens iram tui

Sicut Ionas dei sui

Fugam petens fuga rui.

35

Ionam deprehensum sorte,

Reum tempestatis orte,

Condempnatum a cohorte

Mox absorbent ceti porte.

Sic et ego dignus morte

40

Prave vivens et distorte,

Cuius carnes sunt absorte,

(Sed cor manet adhuc forte)

Reus tibi vereor te

Miserturum michi forte.

45

Ecce Ionas tuus plorat,

Culpam suam non ignorat,

Pro qua cetus eum vorat;

Veniam vult et implorat,

Vt a peste, qua laborat,

50

Solvas eum, quem honorat,

Tremit, colit et adorat.

Si remittas hunc reatum

Et si ceto des mandatum,

Cetus, cuius os est latum,

55

More suo dans hiatum

Vomet vatem decalvatum

Et ad portum destinatum

Feret fame tenuatum,

Vt sit rursus vates vatum

60

Scribens opus tibi gratum.

Te divine mentis fatum

Ad hoc iussit esse natum,

Vt decore probitatum

Et exemplis largitatum

65

Reparares mundi statum.

Hunc reatum si remittas,

Inter enses et sagittas

Tutus ibo, quo me mittas,

Hederarum ferens vittas.

70

Non timebo Ninivitas

Neque gentes infronitas;

Vincam vita patrum vitas

Vitans ea, que tu vitas.

Poetrias inauditas

75

Scribam tibi, si me ditas.

Vt iam loquar manifeste:

Paupertatis premor peste

Stultus ego, qui penes te

Nummis, equis, victu, veste

80

Dies omnes duxi feste;

Nunc insanus plus Oreste,

Male vivens et moleste,

Trutannizans inhoneste

Omne festum duco meste;

85

Res non eget ista teste.

Pacis auctor, ultor litis,

Esto vati tuo mitis

Neque credas imperitis!

Genitivis iam sopitis

90

Sanctior sum heremitis:

Quicquid in me malum scitis

Amputabo, si velitis.

Ne nos apprehendat sitis,

Ero palmes et tu vitis.