1

Virgo, mater Salvatoris,

Angelorum grata choris,

Intus fove, serva foris

Nos benignis precibus;

Protulisti, virga, florem,

Cuius floris in odorem

Sancti currunt per amorem

Piis cum muneribus.

2

Tria dona reges ferunt:

Stella duce regem quaerunt,

Per quem certi semper erunt

De superno lumine,

Auro regem venerantes,

Thure Deum designantes,

Myrrha mortem memorantes,

Sacro docti Flamine.

3

Dies iste iubileus

Dici debet, quo Sabaeus,

Plene credens quod sit Deus,

Mentis gaudet requie;

Plebs Hebraea iam tabescit;

Multa sciens, Deum nescit,

Sed gentilis fide crescit,

Visa Christi facie.

4

Synagoga pridem cara,

Fide fulgens et praeclara,

Vilis iacet et ignara

Maiestatis parvuli;

Seges Christi prius rara,

Mente rudis et amara,

Contemplatur luce clara

Salvatorem saeculi.

5

Synagoga caeca, doles,

Quia Sarae crescit proles,

Cum ancillae prolem moles

Gravis premat criminum.

Tu tabescis et laboras:

Sara ridet dum tu ploras,

Quia novit quem ignoras,

Redemptorem hominum.

6

Consecratus patris ore,

Iacob gaudet cum tremore:

Tu rigaris coeli rore

Et terrae pinguedine.

Delectaris in terrenis,

Rebus vanis et obscoenis:

Iacob tractat de serenis

Et Christi dulcedine.

7

Vnguentorum in odore

Sancti currunt cum amore,

Quia novo flagrat flore

Nova Christi vinea.

Ad peccatum prius prona,

Iam percepit sponsa dona,

Sponsa recens, et corona

Decoratur aurea.

8

Adstat sponsa Regi nato

Cui ritu servit grato

In vestitu deaurato,

Aureis in fimbriis:

Orta rosa est ex spinis,

Cuius ortus sive finis

Semper studet in divinis

Et regis deliciis.

9

Haec est sponsa spiritalis,

Vero sponso specialis;

Sponsus iste nos a malis

Servet et eripiat:

Mores tollat hic ineptos,

Sibi reddat nos acceptos

Et ab hoste sic ereptos

In coelis recipiat.