Hic subit historie quoniam ditissimus olim
Vir Ioachim dictus in Babilone fuit.
Hic bonus et discretus erat, sensuque uigentem
Consiliis dandis uulgus adibat eum.
5
Huic facie prestans que tunc Susanna uocata est
Et qui stirpe Iuda prodiit uxor erat.
Porro qui causas arbitrarentur in illo
Anno presbiteros constituere duos.
Qui tandem Ioachim uelut eius in ede frequentes
10
Vxoris speciem concupiere sue.
Querebantque senes multo molimine uatis
Implendis posset qualiter esse locus.
Ortus erat Ioachim quo se plerumque lauabat
Vxor in absconso, prodiit unde lacus.
15
Hic latuere senes ut ibi sine teste repertam
Protinus arriperent et fruerentur ea.
Estus erat, calor instabat, sol flammeus undas
Iusserat immemores frigoris esse sui.
Riuus qui ludens Ioachim lasciuit in orto
20
Lampadis eiusdem ui tepefactus erat.
Illic inuitant Susannam balnea, surgit,
Huc properat, fraudem nescit inesse loco.
Temptat aquam, laudat temptatam, nuda subintrat
Laudatam, nudam uidit uterque senum.
25
Vidit et incaluit; concepte papula flamme
Huius utreque gene sunt in utroque sene.
Hinc spes, hinc species; illi ne uenus, inde uenustas
Hinc calor, inde color cor tetigere senum.
Igni dant uires oculi lux ignea, ceruix
30
Lactea, cesaries aurea, nuda caro.
Res noua, decrepitis audax amor imperat, igni
Exangues stipule dant alimenta novo.
Non par inuolvit puerumque senemque reatus,
Errat amando puer, seuit amando senex.
35
Flamma senum uenie rorem non impetrat, horum
Fornax sedari non sine fonte potest.
Exstingui leuius puerilis culpa meretur,
Rore premi modico flamma nouella solet.
Quid sero plura? senes captiuat forma, trahuntur
40
Illecebra, celeres ad sua uota uolant.
Heu pudor heu facinus, bene clamat Naso, quod omni
Perus adulterio turpis adulter obest.
Ergo preces fundunt, ergo dant, ergo minantur;
Nil prece, nil donis, nil ualuere minis.
45
Vt nullo sentit affectu vota beari,
Sic in Susannam fulgurat ira senum.
Effectus nostro si non arridet amori,
Crimen fingemus in tua dampna nouum.
Te sponsi fedus lesisse fatebimur, istud
50
In populi medio nostra querela seret.
Sperans et metuens fluitat Susanna, ministrat
Spem diuinus amor, lingua dolosa metum.
Mens trahitur ueloque spei uentoque timoris,
Spemque metumque sequens inter utrumque natat.
55
Deuotaque uolans ad celum mente loquelam
Fletibus undantem fundit in aure senum.
Nanis quo fugiet geminis impulsa procellis?
Hinc mihi nulla salus, hinc fuga nulla patet.
Sirtes incurret fugiens mea cimba Caribdim,
60
Et mea fata canens in mea fata ferar.
Peccem? peccantem me puniet ira Gehenne;
Clamem? clamantem puniet ira senum.
Sed si uestra, senes, manus in me seuiet, iram
Leniet inferni uerbere trita caro,
65
Vt dampnum carnis animam lucretur, ematque
Portum celestem naufraga uita mihi.
Dixit et obsistit et preualet una duabus
Seuis blanda uiris femina iusta reis.
Non uincunt ut coniungant, quia nil adamanti
70
Malleus hinc incus inde nocere solent.
Clamitat hec, famuli concurrunt, hique repente
Propter conspectos erubuere senes.
Ecce fugit, dixere senes, hinc pulcher ephebus,
Quem secum paciens ista choire tulit.
75
Conati retinere sumus, sed fortior ille
Extitit; en, uolumus scire quis ipse fuit.
Sic aiunt abeuntque senes; pudet inde ministros
Quod dominam fuscant crimina tanta suam.
Mane senes Ioachim faciunt in tecta coire
80
Vulgus et ingressis omnibus ista serunt:
Hactenus arrisit Susanne gracia fame,
Hactenus in populo floruit eius honor.
Fama serena quidem, sed nubila facta, nec huius
Laudi famose consona uita fuit.
85
Sed quis erit - fructus si te flos nominis ornet
Et de messe boni nil tua uita ferat?
Omne quod est rutilum nomen non impetrat auri,
Omne quod est niueum non imitatur ebur.
Auri nobilitas luteam si uestiat ollam,
90
Non ideo sequitur hanc minus esse lutum.
Sic et Susannam si fame candor inauret,
Non ideo sequitur hanc minus esse ream.
Nobis enituit quod mecha sit et quod iniqua,
Spernit mecha uirum, spernit iniqua Deum.
95
Virtuti uitium, sinceris turpia, legi
Illecebram, fidei pretulit illa dolum.
Nos urit graviter res haec, opus hoc, scelus illud,
Res deformis, opus flebile, triste scelus.
Iuris enim nostri est tales euellere plantas,
100
Ne pariat fructus arbor iniqua malos.
Praua quidem cito fructificant, sed fertilis arbor
Tardius urtica crescere semper habet.
Lex igitur poscit et res ut in arboris huius
Radicem uindex nostra securis eat.
105
Sed donec uobis clarescant omnia, paruam
Poene concessit ulcio nostra moram.
Ergo reueletur res ordine ducta, rotamque
Lingue currentis iuris habena reget.
Cum sol estiuum libraret tempus, et urbis
110
Librasset causas nostra statera diu,
Surgimus, egredimur, Ioachim nos excipit ortus
Floridus, ut recreet tedia nostra locus.
Nostro blanditur locus arridetque labori,
Ridentem reddunt quattuor ista locum.
115
Hec sunt arbor, humus et fons et auis, uiret arbor,
Vernat humus, garrit fons, citharizat avis.
Arbor fronde uiret, pubescit gramine tellus,
Murmure fons garrit, gutture ludit auis.
Sedimus hic igitur fallendo sub arbore solem,
120
Vt iuuenescat ibi nostra senecta parum.
Dumque locum nostri metitur luminis error,
Sors in Susannam lumina nostra tulit.
Pulsauit portam, patuit pulsata, patentem
Intrat et orditur ad sua uota uiam.
125
Et quales optat lasciua libido latenti
Dilecto tales prebuit illa genas.
Intrat enim succincta dolis, discincta puellis,
Picta genis, pedibus nuda, uenusta comis.
Excludens famulas sine teste fuit, quia nemo
130
Delinquens oculos testis habere solet.
Arte suam iuuit faciem, quia pectus amantis
Predari cicius forma polita solet.
Turpem prodebat habitus quaesitus amorem,
Deformisque note testis et obses erat.
135
Signis siue notis etsi non uoce reatum
Impure mentis hec potuere loqui.
Frons stellata rosis, picte lasciuia zone,
Collum torque nitens, auris inaure micans,
Pes leuis, et rugis uestis crispata superbis,
140
Et coma dedignans uincla magistra pati.
Cur sic? ut placeat magis, ut magis urat amantem;
Plus igitur placuit, plus suus arsit amans.
Arsit et accessit, os ori, brachia collo
Iunxerunt, pudor est ordine cuncta sequi.
145
Currimus, hii fugiunt; alter foris euolat, heret
Altera; uir levior, pigrior illa fuit.
Assumus, illa stupet; loquimur, rubet illa; minamur,
Illa dolet; causam querimus, illa tacet.
Nos quasi subsannans oculo Susanna superbo
150
Quesitum surda preterit aure scelus.
Indicat illa tamen uel fronte uel ore reatum;
Frons rubet, ecce pudor; os silet, ecce pauor.
Elucet que sit Susanna, nec esse sepultum
Pertulit hoc crimen iudicis ira Dei.
155
Nec fallit sermo uulgari tritus in ore,
Donec fracturam sentiat olla natat;
Que nesciret adhuc frangi si sana fuisset,
Nec rimosa fides huic in amore uiri,
Si non eius amor in sponso naufragus esset,
160
Vel si nupsisset moribus illa uiro.
Sed multum distant sibi uir pius, uxor iniqua,
Vir fidus sponse, sponsa dolosa uiro.
Sponse culpa tamen Ioachim non torqueat; ex hac
Fece nihil labis contrahit ille sibi.
165
Non ideo reus est si uir suus est, quia dampni
Nil oleum patitur si societur aque.
Causa relata patet, nec testibus indiget, ergo
Torqueat et cruciet ultio digna ream.
Hec postquam dixere senes furit excita plebes,
170
Fit fragor et clamor atque tumultus ibi.
Omnes Susannam dampnant, rea mortis habetur,
Ducitur et populi supplicianda manu.
Occurrit Daniel cui sensum suscitat intus
Aspirans Dominus, sicque prophatur eis:
175
Quis turbo turbam turbauit? quis sonus urbem
Impulit? unde fragor intonat, unde dolor?
Ite redite, reos astringite, soluite iustam;
Hos sua culpa ligat, hanc sua causa iuuat.
Pondere non equo Susanne causa pependit,
180
Nec timuit mendax esse statera senum.
Canities etiam mentiri nouit, et albam
Non uiolare timet alba senecta fidem.
Albi temporibus, nigri sunt moribus; equant
Tempora cana niuem, corda dolosa picem.
185
Inde potest ipsis irasci moribus etas,
Que stupet in senio non senuisse senem.
Hos gradus insignit, sed uita premit, nec honori
Summo respondet infima uita senum.
Ambo presbiteri sed non prebent iter ulli,
190
Ambo Iudei sed sine iure Dei.
Cumque regant alios tamen a dulcedine morum
Ieiunus remanet tantus honoris apex.
Ore docent, sed quid cum uite lingua repugnet?
Nec redimit mores aurea lingua malos.
195
Verbis frondescunt, sed non est fructus in actu,
Ore pluunt aliis, sunt sine rore sibi.
Talis uterque docet, nocet, ungit, pungit, obesse
Plus prodesse minus nostis utrumque tamen.
Cum doceant alios se non hortantur, et instar
200
Candele spargunt in sua dampna iubar.
Proficit hac aliis, sibi soli deficit; isti
Proficiunt aliis deficiuntque sibi.
Vis tibi depingi breuius premissa? secuntur
Vtres seu uentres, dolia siue dolos.
205
Curant non aras set aras, non uera sed era,
Non equum sed equos, non inopes sed opes.
Herent seu uanis seu uinis siue uenenis,
Querunt uana, colunt uina, uenena uomunt.
Libras non libros relegunt, parentque monetis
210
Non monitis, pretio non prece quemque iuuant.
Non alleluia ructare sed allia norunt,
Plus in salmone quam Salamone legunt.
Talibus ergo fides inclinet uestra fauorem?
Non, quia fallaces non meruere fidem.
215
Fingunt quod uestris fuderunt auribus; iste
Non est ordo rei quem docuere rei.
Sed nil intexet mea uox de stamine falsi,
Remque sequar breuiter et sine nube doli.
Huius amor furor in senibus iuuenescere fecit
220
Corda senum, nec eos desiit esse senes.
Iniecere genis oculos totisque medullis
Votorum furiis incaluere senes.
Viderunt uel ebur colli uel lilia frontis,
Deinde fauum labii uermiculumque gene.
225
Ergo pato nequiere moram qui nec rationis
Iura nec etatem consuluere suam.
Tunc ex consulto uenere latenter in ortum,
Intrarunt et se non habuere palam.
Donec ad audendum mentis concepta facultas
230
Et res et tempus et locus esset eis.
Venit more suo riuo Susanna lauari,
Nullos ipsa loco credidit esse dolos.
Iniecere manus, stupro uoluere potiri,
Sed non assensum prebuit ipsa malo.
235
Nunc idcirco ream simulant et perdere querunt,
Qui se neglectos nil potuisse dolent.
Insontem sontes conantur perdere, uerum
Pena retorquenda est in caput ipsa suum.
Qui meruere luant, nec enim lex equior ulla,
240
Quam fraudatores fraude perire sua,
Vt mea uox celeri sit digna fide, locus istos
Separet et ratio indicet acta senum.
Mendaces ex ore suo conuicero; postquam
Hec absoluatur, pena sequatur eos.
245
Finierat Daniel; assensit turba reditur
Iudicio; statur; separat ille senes.
Diuisis senibus iterum sibi sistitur unus
Quem semel ut Dauid arripit, infit ei:
Dic immunde senex, dic que fuit arbor amoris
250
Conscia sub foliis ausa uidere nephas?
Vix inuenta sibi est responsio flebilis, umbram
Prini mentitur criminis esse ream.
Alter ad auditum cuius non iste uolauit
Sermo, loquatur; ait, estimo, cinus erat.
255
Quid plus? conuincit lingue discordia testes,
Nec similes reddit utraque corda sonos.
Restat ut in proprios auctores pena recurrat,
Vapulet ut uirgis doctor uterque suis.
Prosequar hanc igitur titulis, cruce prosequar illos,
260
Hec meruit titulos, hi meruere crucem.