1

Summi regis cor, aveto,

Te saluto corde laeto,

Te complecti me delectat,

Et hoc meum cor affectat,

Vt ad te loquar, animes.

Quo amore vincebaris,

Quo dolore torquebaris,

Cum te totum exhaurires,

Vt te nobis impartires,

Et nos a morte tolleres?

2

O mors illa quam amara,

Quam immitis, quam avara;

Quae per cellam introivit,

In qua mundi vita vivit,

Te mordens, cor dulcissimum!

Propter mortem quam tulisti

Quando pro me defecisti,

Cordis mei cor dilectum,

In te meum fer affectum,

Hoc est quod opto plurimum.

3

O cor dulce praedilectum,

Munda cor meum illectum,

Et in vanis induratum;

Pium fac et timoratum,

Repulso tetro frigore.

Per medullam cordis mei,

Peccatoris atque rei,

Tuus amor transferatur,

Quo cor totum rapiatur

Languens amoris vulnere.

4

Dilatare, aperire,

Tanquam rosa fragrans mire,

Cordi meo te coniunge,

Vnge illud et compunge;

Qui amat te, quid patitur?

Quidnam agat nescit vere,

Nec se valet cohibere,

Nullum modum dat amori,

Multa morte vellet mori,

Amore quisquis vincitur.

5

Viva cordis voce clamo,

Dulce cor; te namque amo:

Ad cor meum inclinare,

Vt se possit applicare,

Devoto tibi pectore.

Tuo vivat in amore

Ne dormitet in torpore,

Ad te oret, ad te ploret

Te adoret, te honoret,

Te fruens omni tempore.

6

Rosa cordis, aperire,

Cuius odor fragrat mire,

Te dignare dilatare,

Fac cor meum anhelare

Flamma desiderii.

Da cor cordi sociari,

Tecum, Iesu, vulnerari.

Nam cor cordi similatur,

Si cor meum perforatur

Sagittis improperii.

7

Infer tuum intra sinum

Cor ut tibi sit vicinum,

In dolore gaudioso

Cum deformi specioso,

Quod vix se ipsum capiat

Hic repauset, hic moretur,

Ecce iam post te movetur,

Te ardenter vult sitire.

Iesu, noli contraire,

Vt bene de te sentiat.