Impetus ille sacer, qui vatum pectora nutrit,

Diversos studiis diversis occupat, et me

Materiam, quamvis invitus, traxit ad istam;

Certaque cum dederat animo sententia finem,

5

Hac ut ad incudem cum massa malleus iret,

Quo potius numero, cum tristia bella sonaret,

Res ea transiret, haerebam tempore longo

Pendulus et dubius; cum scriptor debeat omnis

Reddere personae sibi convenientia cuique,

10

Et semper nova res, theatrum quae primitus intrat,

Passu difficili callentes transeat aures.

Praetereo quod livor iners, laudabile quicquid

Aui videt aut audit, spumosis dentibus angit:

Cui, quo res melior, est iracundia maior,

15

Et bona quae reficit alios, hunc inficit esca.

Cedat, ad intuitum cuius corrumpitur aer,

Meque sinat Troilumque meum transire parumper.

Res gestae regumque ducumque ferocia facta

Quo scribi possent numero monstravit Homerus.

20

Scilicet heroico, dicetur forsitan; isti

Currere versiculi quia deberent pede tali,

Quodque per exiguos magnorum magna virorum

Proelia non deceat elegos scripsisse, probabunt.

Sane concedo, sed gesta miserrima scribo

25

Et strages miseras miserorum, qui misereri

Noluerant sibi nec aliis sed morte metebant

Se misera misere, misero stimulanter furore.

Per miseros igitur elegos hoc ducere carmen

Decrevi miserum, sortem miseratus eorum

30

De quibus hic legitur, miseri qui castra sequuntur.

Ac noster ratione stilus non debuit istas

Scribere nec debuit heroum carmine mortes,

Sed numeris sub disparibus lex metrica saltat,

Tamquam, de miseris haec est narratio, dicat.

35

[Troilus est Troilus Troiano principe natus

Et liber est Troilus ob Troica bella vocatus.]