Hinc magis atque magis fervet, mortemque minatur

Effera vis morbi, tandemque urgente dolore

Ductus ad extrema est, sistitque in limine laetum.

Quem circum glomerati omnes hinc comminus atque hinc

5

Namque senes iuvenesque adstant: prex alma refertur

In commune deo cari pro flamine patris.

Tum fratrum precibus saltim commenditus, at sic

In lectum moriens lassos protenderat artus,

Vndantemque animam superas proflabat, ad auras.

10

Hoc obitu concussi animo, altusque per omnes

It gemitus, queritantur his genitoris amissa

Gaudia, sed maius gerere quod namque potes vir,

Cum sua cuique dies atque inreparabile tempus

Certum iure manet. Solita sic lege priorum

15

Hic obiit, aliisque loca haec tutanda reliquit.

Exin more patrum fratres mox quippe cadaver

Exanimum templi orantes sub tecta ferebant.

Inde interque manus sibimet, quem fecerat ipse,

Poscentes requiem, tumuli sub domate condunt.

20

Cuius epitaphium celebri cum dogmate iam tunc

Versibus expressit noster Hrabanus ovando,

Et pater et pastor, meritis et dogmate celsus.