De leone et pastore

 

Nemo accepti spernat bene reddere doni.

Hunc rumor fatur narrans hic ore loquaci;

Cum leo per saltus lustrabat feruidus olim,

Venandi causa, plantam quod spina tenebat,

5

Pestiferoque dolens durus leo calce tumescit.

Tunc intus sanies fetens collecta putrescit,

Atque ferus planta pergens iam claudicat una,

Ast claudus medicis querens cataplasma salutis.

Mortales illum timidi iam corde timebant,

10

Ac prompto potius cuncti tunc calce fugiebant,

Quamque fero tali credebant ferre medelam.

En tandem gradiens lassus per lustra ferina,

Pastorem ad quendam pascentem in gramine uenit.

At pastor uiso tremuit tunc corde leone;

15

Sed timide pauidus cogitans hec mente retractat,

Cum leo iam tremulum sequebatur gressibus illum,

Tunc pecora in siluis linquens pascentia densis.

Quod fuga tunc tremulis iam defuit artubus omnis,

Mortalis timidis iam pugnans atque lacertis,

20

Ast timidus pastor persistens sede sedebat.

Ecce sua cepit cauda gaudere feroci

Horridus ac leo, demonstrans sibi uulnera plante.

Cum pastor, scrutans illum quesisse medelam,

Exilem sumpsit subulam medicamina ad aptam.

25

Cum tumidum uulnus medicans aperiret opertum,

Tunc saniesque foras currebat flumine firmo,

Funditus ac spinam deducens eruit illam.

Protinus ast leo cognoscens †mecodia pestis,

Pastorisque manum iam lingens ore modesto,

30

Paulisper, gaudens, certo tunc tempore sedit.

Incolumis sumpta pergens uirtute redibat.

Post igitur spatium magnum non temporis, idem

Ascendens leo siluarum per lustra secerna

Discipule capitur puteo tunc calce cadente,

35

Indigeneque ligant ducentes inde receptum.

Amphitheatrum componunt aliisque ferinis.

Includunt ludo regum peneque reorum

Mordacem rapido rostro fortemque leonem,

Tempora quod tali currebant more uetusta,

40

Et reges turmas cingebant, lege ferina,

Aut mucro lapidum, patule uel cespite fosse,

Pascebantque feros humana carne leones

Atque feram turbam tali sic ordine clausam.

Sic ergo horrigeris raptus leo moribus ipse

45

Predictusque feris mansit cum cetibus audax.

Ast pastor quoque certo iam tunc tempore peccans,

Ferrea duriferis ductus per regmina regis,

Cum coramque stetit regali sede corusca,

Rex illum dirus pro tali crimine dampnans,

50

Tuncque feras illo iussit pascique leones.

In clarum amphitheatrum missus numine regni;

Sedque feris patulo currens cum gutture seuis,

Deuotam promptus mordax leo sumere predam,

Corde sui medicum cognouit uulneris illum.

55

Cui blanda cauda gaudens ac lumine leto,

Letiferis pedibus concurrens obuius illi,

Mortigeris uocem letus ceu faucibus affert,

Atque feroci illum conseruans dente ferina,

Circiter ac cauda faciens iam signa rotunda,

60

Bestia nulla ferox queat illum ut tangere, curat.

Atque cohors adstans hoc cernens milite multo,

Iam mirum referens transmisit famina regi.

Aligeris surgens festinat gressibus ipse.

Ludere pastori tunc cernens ille leonem,

65

Admirans illum duci rex imperat ipse

Vel saxo ex muri aut putei munimine fusci,

Eductumque foras iam rex interrogat illum

Quare sibi leo prestabat precordia fida,

Arida uelque cibis conclusit guttura missis.

70

Ast tremulus pastor narrans tunc faucibus inquit,

Ceu leo pestiferam olim gestans uulnere plantam,

Atque ipsi certam tribuit tunc ille medelam.

Quare permotus iussit dimittere rexque

Ast utrumque, uirum domibus, siluisque leonem,

75

Quod fidi steterint sibimet per pectora firma.

Haut secus en reddat facti sibi munera quisque,

Protinus aut poterit, uel si post tempora sera.