De lupo et pastore et venatore
Ne sinues aliter signans aliterque loquaris.
Doctiloquus pandit dictis hic rumor Achiuis,
Venator quondam lustrans quod septa ferarum
Cognita iure lupi inuenit uestigia torui.
5
Turma canum cupiens sequitur post gressibus illum,
Nare pedis timidi set flamen carpsit odorum.
Declinatque lupus siluis aruisque sequentem,
Pastoremque procul conspexit lumine quendam,
Qui siluis armenta boum dumisque secutus,
10
Vultibus ac pronis cursum tendebat ad illum.
Flebilibus spirans illum dictisque precatur:
O pastor, misero si iam misereberis ulli,
Ecce canum turmas, mihi nunc miserere timenti.
Ast pastor, timidi dictis tunc corde misertus,
15
Indicat ex dumis umbrosum in sentibus antrum.
Pastorem lurco tunc adiurauerat illum.
Cunctorum celi ac terre per numina diuum,
Ne me prodideris cuneis latrantibus, inquit,
Illorum arcifero aut clamanti rite magistro.
20
Per sphere astrigere diuos ac per stiga, iuro
Quod tibi seuue tuo pecori per secula sistam
Peruigil ac fidus, si me seruaberis istic.
Cui custos timido pecudis sermone ferebat:
O lupe, ne timeas nunc, set securus adesto;
25
Perrexisse uiam prauam te pectore dicam.
Inque lupus tenebroso abscondit sentibus antro,
Ne statim cuneus ueloci calce caninus
Vestigiis sequitur capiens ac naribus auras.
Venator, recte ueniens ac corpore sudans,
30
Pascentem rogitat fugit quo passibus atrox
Tunc lurcon fugiens. Cui pastor faucibus infert
Ac digitis, signans alia se currere parte;
Sed semper uidit cernens obtutibus illuc,
Quo lurcon latuit dense sub tegmine silue.
35
Venator postquam gradiens est calle reuersus,
Lassa canum uocitans ac uertens agmina retro,
Tunc lurcon ueniunt fantes ac pastor in unum
Lurconem, dicens, rogitabat famine pastor:
Quales tu grates nunc uis mihi iure referre,
40
Quod fidus timidum iam te sine fraude tuebar!
Cui contra lurcon tali sermone ferebat:
Iure tuis grates referam per secula sera
Signifere manui semper lingueque fideli;
Sedque tuos oculos nunc ui sine luminis esse
45
Optarem, iugiter spatium qui more uidebant
Atque locum, absconsus fueram quo iure tuendi.
Linguosus fatur semper sic atque bilinguis,
Vt uerbis aliter uel narrans ore loquatur,
Innuat atque oculis aliter uel corde maligno.