De corvo et caseo

Quidam Coruus cascum nuper capiebat,

Quo uesci desiderans locum requirebat

Celsum; sed Vulpecula cominus sistebat,

Et, Coruum fraudare uolens, hec uerba ferebat:

5

O Corue pulcher[r]ime, tibi quis equetur

In pennarum specie? Si sola daretur

Vocis medullacio qua mens demulcetur,

Inter aues nullus similis tibi comparietur.

Coruus uolens inclitam uocem iactitare,

10

Mox oblitus casei, cepit cantitare.

Instat Vulpes caseum uigil explorare;

Apprendens lapsum se gliscit eo satiare.

Vt se Coruus caseo uidit defraudatum,

Querulus ingemuit se ludificatum.

15

Istud signat fatuos, qui per adulatum

Falluntur facile, nolendo cauere reatum.

Sed postquam substanciam totam perdidisti

Dic, quis tibi proderit luctus quem luxisti?

Si prudens extiteris, dolum precauisti,

20

Nec rueres, inquam, captus qua fraude ruisti.