De lupo et cane

Lupus in itinere Cani copulatur.

Quem deuotis uocibus salutans affatur;

De Canis pi[n]guedine Lupus sciscitatur.

Cui Canis eximia responsum uoce refatur:

5

Scias meum dominum mihi ministrantem

Vbertim cibaria; nam me famulantem

Tota domus diligit, quia me latrantem

Latrones metuunt et semper habent uigilantem.

Tunc Lupus, suspiriis plenus, ingemebat,

10

Et Canem feliciter uiuere dicebat;

Cuius se consocium fieri poscebat;

Quem Canis absque mora secum migrare iubebat.

Canis ait: Venies mecum moraturus.

Nichil est quod timeas; uiuendo securus,

15

Mecum simul dormies, mecum refecturus,

Absque timore manens, sine fraude cibos habiturus.

Mox Lupus consenciens cum Cane pergebat,

Et in Canis uertice patere uidebat

Catene uestigium. Qui mox inquirebat

20

Quid foret hoc signum. Canis illi mox referebat:

Mea me ferocitas facit sic ligari

Per dies, sed noctibus liberum uagari.

Lupus ad hec tumidus cepit contristari,

Vincla pati metuens, orsus mox talia fari:

25

Infelix condicio, qua quis sic ar[c]tatur,

Vt inpleto stomacho uinclis subigatur.

Vtere tu libito; michi concedatur

Libertas uite, sub qua michi nemo minatur.

Hec docet historia quantum libertatis

30

Valet priuilegium, quod nec potestatis

Patitur dominium, sed in voluntatis

Sistitur arbitrio, qua se uult ducere gratis.