De cervo et bove

Motus uoce canum Ceruus fugit, auia silue

      Deserit, arua tenet, claustra bouina subit.

Bos ait: Aut luci tenebris, aut equora ponti

      Tutius intrares, hinc piger, inde leuis.

5

Huc ueniet custosque bouum, stabulique magister;

      Si duo, uel tantum te uidet alter, obis.

Ceruus ait: Mihi uestra necem clementia demat.

      Condite me latebris, ut iuuet umbra fugam.

Hunc tumulat fenum. Presepe reuisit arator,

10

      Frondibus et feno munit alitque boues.

Hic redit, ac Ceruus uitasse pericula gaudet,

      Bobus agit grates; e quibus unus ait:

Est leue uitare cecum; si uenerit Argus,

      Argum si poteris fallere, uictor eris.

15

Centum fert oculos, cui se debere fatentur

      Et domus et serui totaque iura loci.

Res tua te reperit Argum, res altera cecum;

      Qui tibi dormitat, scit uigilare sibi.

Hic silet. Argus init stabulum bobusque ministrat;

20

      Plus equo tenues uiderat esse boues.

Dum munit presepe cibo, dum fulgurat ira,

      Ausa uidere diem cornua longa uidet.

Quid latet hic? [quid], ait, uideo? sentitque latentem,

      Et bona fortune munera letus habet.

25

Exsulis est non esse suum, uigilare potentis,

      Stertere seruorum est uelle iuuare pii.