Dum furit exterius stans execrabile vulgus,

Interius precibus rex vacat eximius,

Misteriisque sacris munitur spiritus eius.

Vt Stephanus sanctus saxorum sustinet ictus.

5

Inter saxa stanti dira et tela stridentia,

In figuram patientis Ihesu Christi domini

Porrigebant sitienti sancto regi poculum.

Cumque piis gustaturus excepisset manibus,

Mox excussum decidebat lancearum ictibus.

10

Gloriosus dei martir et rex inuictissimus,

Iam cruentis circumquaque saucius vulneribus,

Tandem lancea, ut Christus, perforatus latere

Occumbit secus aram precioso laureatus sanguine.

Sancta domus occisorum cruore perfunditur,

15

Dum cum suis princeps pius et martir perimitur.

Offert sacratis aurum miles probus aris

Et vitam regis manibus dat cunctipotentis.

<>

Corruit ante sacras effuso sanguine valuas.

20

Ima petens postis, quem templo dissecat hostis,

Cum cruce sacratam sternit solotenus arcam

Martiris Albani gestantem pignora sancti.

Tunc rex est sanctus letali vulnere tactus.