De ornatu felicis anime

Quando, Christe, iubes, anime fugiunt cito nubes;

Ergo non titubes, pia mens, Domino quia nubes.

Vestibus induere morumque monilia quere,

      Sorde carens vetere queque decora gere!

5

Rugas depone sine culpe suspicione,

Vitam dispone sub Christi religione!

Sis speciosa, placens, preciosa, decens ad amandum,

Officiosa, sequens, operosa, verens venerandum,

Pura, micans, compta, sis provida, credula, prompta,

10

Dulcis in alloquio, cum presidio superorum

Pollens consilio, studio sis dedita morum!

Nil agat impurum cor purum, complaciturum;

Sit procul obscurum, durum facinus, nociturum!

Intus in absconso celesti iungere sponso!

15

Lugens, compuncta, virtutum rore peruncta,

Illi coniuncta plaudes per secula cuncta.

Non sis crudelis, cui iungeris esto fidelis,

      Vives in celis, si superare velis!

Respicias, qualis sponsus tuus officialis

20

Est immortalis, animarum lux specialis.

Christi regalis cruor, insons, pontificalis

      Est tibi dotalis: sic es adempta malis.

Mens insignita, bona, iusta, modesta, perita,

Constans, sollicita Dominus Deus est tua vita;

25

Spes et solamen, constantia, palma, iuvamen,

Gloria, tutela, decor et pax luxque medela.

Dulcis, iocundus et candidus et rubicundus,

Sponsus facundus mundat tuus intima, mundus.

Te Deus ex nihilo similem sibi quando creavit,

30

Munere precipuo racionis nobilitavit.

Omnia fecisse legitur, tibi facta dedisse

Credis et enarras, hac iugiter accipis arras.

Factus homo pro te, locupletans perpete dote

Te restauravit, celum moriens reseravit,

35

Vt videas clare, quid amari, quid sit amare.

Peccans in multis tibi si vis multa remitti,

Ad veniam multus Deus est; hunc dilige multum!

Dilige, dilecta, dilectum; te Deus almus

      Primum dilexit; hic amor est et amans.

40

Hunc sponsum nacta, conservans integra pacta,

Vivas intacta, tua sint pulcherrima facta!

Magnus magna dedit Dominus, maiora daturus,

      Ob data si fueris obsequialis ei.

Te tibi seque Deus dedit; ergo tu sibi te da!

45

      Vult sua dona Deus, ut melioret ea.

Et dator et donum Deus est; donoque datori,

      Qui datus es, dare te dantis honore decet.

Eternam, quod dat, vitam solus manifestat,

      Expositiva rei dictio sancta, Deus.

50

O, prudens anima, studeas, habeas ut habentem

      Cuncta Deum! dives non eris absque Deo.

Te replente Deo repleberis, omnia donat

      Omnibus electis Omnipotentis amor.

Mens bene dotata, virtutibus intitulata,

55

      Sis Domino grata commemorando data!

Laudans auctorem debes preferre datorem

Donis susceptis; sic utere rebus adeptis,

Vt nanciscaris requiem, Deitate fruaris,

Vt delecteris in deliciis sita veris,

60

Vt confirmeris, confirmantem speculeris.

Eloquium dulce, pietas immensa, benignus

      Aspectus, facies est speciosa Dei.

Est felix anima, que premia querit opima,

Vivet non minima pro summis, si sinit ima.

65

Est adquirenda durabilis ac cupienda

Celi prebenda, que gaudia spondet habenda.