Raymundus de Rocosello certamen anime 62

Testo base di riferimento: M. Rener, 1980

Altre sezioni


De penis reproborum

 

Vas quasi confractum mens est, que frangere factum

Non metuens pactum vetitum prorumpit in actum.

Qui non custodit preceptum, non scelus odit,

Se necat et prodit et propria viscera rodit.

5

Qui verbis credunt nec factis, se male ledunt,

Quam labiis edunt, a credulitate recedunt.

Qui bona construit illaque destruit, est furiosus;

Quando quis abnuit, ante quod annuit, est viciosus.

Corde nocent duplici lingue mendacis amici;

10

Christo pontifici mentiti sunt inimici.

Peccatum multum generans in mente tumultum,

Nunc licet occultum, minime remanebit inultum.

Sit licet incerta mens saxea fraude referta,

Iudicio certa generali fiet aperta.

15

Qui peccata bibunt, sua qui preconia scribunt,

Ad tenebras ibunt, reproborum regna peribunt.

Qui peragit vetita, reprobabilis est sua vita.

Est iuxta merita cunctis merces stabilita.

Iudex venturus statuet ius cuique daturus,

20

Gaudeat ut purus homo, vadat ad infera durus.

Qui fluit in facinus, cadet in baratrum resupinus;

Quos reprobat Dominus, cremat hos sine luce caminus.

Respice, mortalis, quoniam tuba iudicialis,

      Pena gehennalis sunt nocitura malis!

25

Si non emendas de cordis codice mendas,

Dignus es, ut tendas ad penas semper habendas.

Vlcio divina feriet gravis ac inopina,

Quando repentina veniet postrema ruina.

Mens hominis qualis est retributio talis.

30

      Mors immortalis dat nocumenta malis.

Totus homo, toto quia corpore menteque tota

      Deliquit, dignus est in utroque pati.

Qui presumpserunt offendere Cunctipotentem,

      Cuncta creatura bella parabit eis.

35

Qui peccando cupit spatium consumere vite,

      Sulphureo positus semper in amne gemet.

Vivet homo spretus cum demoniis, ubi fletus,

      Flamma, procella, metus, vermis et ira vetus.

Omnibus est clarum discretis, quam sit amarum

40

Ad loca penarum proficisci perpetuarum.

Est grave delictum divinum frangere dictum;

Cor fatui fictum non horret iudicis ictum.

Fidere nolentes in Cunctipotente potentes

Concutient dentes, sine fine flagella ferentes.

45

Pertimeant miseri Censoris verba severi,

Addicta sceleri debent tormenta vereri,

Qui nimis austeri penas voluere mereri,

Vltima deleri nequeat sententia veri.

Mesticiam post leticiam contingit habere,

50

Iusticiam, non nequiciam qui deseruere.

Quos per sermones et rerum cogniciones,

Dulcis Christe, mones, nisi credant, in Stige pones.

Proh dolor! algores Acherontis, quisve dolores,

Ictus, fetores poterit tolerare, labores?

55

Est desperatis datus hic locus asperitatis.

Qui pro peccatis numquam doluere patratis,

Hiis in tormentis eternis, et violentis

Finis erit nullus, neque spes, nec qui iuvet ullus:

Clara parentela, famulorum multa sequela,

60

Muri tutela, legiste cauta loquela,

Doni cautela, medicorum cara medela,

Diffugii vela non tollent ignea tela;

Non decor, aut posse, non vis, aut sidera nosse,

Nobilitas nulla, nec opes, praetura nec ulla,

65

Nec rutilans bulla redimet, nec lata cuculla;

Qui non conteritur, qui non patitur, patietur.

Hic igitur, dum vivitur, omnis homo renovetur!

Salvantur pauci, plures pereunt, quia nauci,

Ante Deum rauci tribuendo silentia fauci.

70

Sunt invitati multi paucique beati,

Plures ingrati sunt sponte perire parati.

Vadit homo mechus caliginis ad loca cecus;

      Cum superis equus possidet omne decus.

Nemo sit elatus, caveat sibi quisque vocatus:

75

Penas ingratus vir habebit, gaudia gratus.

Est bonitas, honor et probitas peccata fugare,

Strenuitas et commoditas, quod durat, amare.

Quamvis prolixus nunc et paciens crucifixus

Iudicium faciet Iesus et distinctio fiet:

80

Iniustis "ite", iustis dicendo "venite!"