1

O decus, o Libyae regnum, Carthaginis urbem,

O lacerandas fratris opes, o punica bella!

2

O dulces Phrygios, o dulces advenas,

Quos tanto tempore dispersos aequore iam hyems septima

Iactaverat ob odium Iunonis,

Scyllae rabies, Cyclopum sanies, Celaeno pessima

Transduxerat ad solium Didonis.

3

Quid me crudelibus exercent odiis

Arentis Libyae, post casum Phrygiae

Quos terrae naufragos exceperam?

Me miseram, quid feci,

Quae meis aemulis, ignotis populis et genti barbarae

Sidonios ac Tyrios subieci!

4

Heu volant, heu volant, iam volant carbasa,

Iam nulla spes Didonis de Tyriis colonis.

Plangite Sidonii, quod in ore gladii deperii

Ob amorem Phrygii praedonis.

5

Eneas hospes Phrygius Iarbas hostis Tyrius

Multo me temptant crimine, sed vario discrimine.

6

Iam sitientis Libyae regina spreta linquitur,

Et thalamos Laviniae. Troianus hospes sequitur.

7

Quid agam misera! Dido regnat altera!

Heu, vixi nimium, mors agat cetera.

8

Deserta siti regio me gravi cingit proelio,

Fratris me territ feritas et Numidum crudelitas.

9

Insultant hoc proverbio: Dido se fecit Helenam,

Regina nostra gremio Troianum fovet advenam.

10

Gravis conditio, furiosa ratio,

Si mala perferam pro beneficio!

11

Anna, vides, quae sit fides deceptoris perfidi?

Fraude ficta me relicta regna fugit punica:

Nil sorori nisi mori, soror, restat, unica.

12

Saevit Scilla, nec tranquilla se promittunt aequora.

Solvit ratem, tempestatem nec abhorret Phrygius

Dulcis soror, ut quid moror, aut quid cessat gladius?

13

Fulget sidus Orionis, saevit hyems Aquilonis,

Scylla regnat aequore; tempestatis tempore,

Palinure, non secure classem solvis littore.

14

Solvit tamen dux Troianus, solvat ensem nostra manus

In iacturam sanguinis, vale, flos Carthaginis!

Haec, Enea, fers trophaea tanti causa criminis!

15

O dulcis anima, vitae spes unica,

Phlegetontis, Acherontis latebras ac tenebras

Mox adeas horroris.

Nec pyrae is te circulus moretur. Eneam sequere,

Nec desere suaves illecebras amoris,

Nec dulces nodos Veneris perdideris,

Sis nostri conscia et nuntia doloris.