1

Alte clamat Epicurus:

Venter satur est securus;

Venter deus meus erit,

Talem deum gula quaerit,

Cuius templum est coquina,

In qua redolent divina.

2

Ecce deus opportunus,

Nullo tempore ieiunos,

Ante cibum matutinum

Ebrius eructat vinum,

Cuius mensa et cratera

Sunt beatitudo vera.

3

Cutis eius semper plena

Velut uter et lagena

Iungit prandium cum cena,

Vnde pinguis rubet gena,

Et si quando surgit vena,

Fortior est quam catena.

4

Sic religionis cultus

In Venere movet tumultus

Rugit venter in agone,

Vinum pugnat cum medone;

Vita felix, otiosa,

Circa ventrem operosa.

5

Venter inquit: nihil curo

Praeter me, sic me procuro,

Vt in pace in idipsum

Molliter gerens me ipsum

Super potum, super escam

Dormiam et requiescam.