carmina Burana amatoria 36

Testo base di riferimento: J. A. Schmeller, 1904

Altre sezioni


1

Siquem Pieridum

Ditavit concio,

Nulli Teieridum

Aptetur otio;

Par Phoebi cytharae

Sum in verno nectare.

2

Cui prae cunctis virginum

Obedio,

Vita me potest alere

Vel mortis taedio;

Sed decus hoc intimum

Mavult potissimum.

3

Terminum vidit

Brumae desolatio;

Gaudent funditus

In florum exordio

Qui norunt Cypridem

Plaudentes eidem.

4

Nunquam tanti cordis

Fuit prius Iupiter

De spe venerea,

Opinor iugiter.

Me vita fertilis

Alit et spes habilis.

5

Me risu linea

Regit virginea,

Nunc ergo tinea

Maeroris pellitur,

Dolor avellitur,

Tremor praecellitur.

6

Cui tanta claritas

Ac mira karitas,

Faecunda largitas

Semper et undique

Arrident utique,

Hanc opto denique.

7

Ne miretur ducis tantae

Quis sublimitatem,

Quae me sibi vi praestante

Doctum reddit plus quam ante,

Stillans largitatem.

8

O decora

Super ora

Belli Absalonis,

Et non talis,

Vt mortalis

Sic conditionis.

9

Mihi soli,

Virgo, noli

Esse refragata,

Quaeso finem,

Vt reclinem

A re desperata.

10

Tuum praestolor nuntium,

Dele maerorem conscium,

Mundani decus iubaris,

O verecunda Tyndaris.

11

Apollo mire vinctus est

Peneide respecta,

Sic meus amor tinctus est

Re veteri deiecta.

12

Magnetem verum iterat

Virgo mire perfecta,

A tactu crebro superat

Me gratia directa.

13

Miranda de Priamide

Rememorantur gesta,

Qui militavit floride:

Sic valent mea festa.

14

Mihi sunt frustra commoda

Consulta Salomonis,

Concludor re parvimoda,

Si duret ius agonis.

15

Florenti desolatio

Non esset conturbatio,

Sed mea plus tremit ratio,

Quam Dionaea sit dilatio:

Quid facio?

16

Accidens inseparabile

Sum tibi, o decus habile,

Nil tecum est illaudabile,

Tu quippe germen probabile,

Tractabile.

17

Me rata vexat credulitas

Et voti crevit sedulitas,

Sed haesitat adhuc nobilitas

Cui mea dudum militat humilitas.

18

Gratia,

Solatia

Donata menti languidae,

Mea dos,

Amorum flos,

Morigerata vivide.

19

Amantum lis,

Te quicquid vis

Da laudi bene placide,

Nil tibi par,

Electe lar

Letitiae fervidae.

20

Te visa primitus

Exarsi penitus,

Proinde gemitus

Durat perenniter,

Sed tu deme leniter

Illatum duriter.

21

Haec est dira sors,

Nec durior est mors,

Nam meae vitae sors

Stat ritu prospero,

Quam solam soli confero

Repugnat tenera.

22

Huic me corde flagrante

Nosco intricatum,

Cuius nutu me versante

Et ad votum conspirante

Me fero beatum.

23

Aptiorem,

Dulciorem

Nollem reperire,

Quam elegi

Meae legi

Si dat subvenire.

24

Plus amarem,

Plus optarem

Sui verbi dona,

Quam si mundi

Vi iocundi

Fungerer corona.

25

Sed primum exaltandus

Est visus clarificatus,

Quo a Iove secundus

Est mihi significatus.

26

Effectum si non invenit,

Vt me velit amare.

Praerogo quod convenit

Nequeat alterari.

27

Sed si nos, discordia,

Tuo more disponis,

Mutabo iam primordia

Meae professionis.

28

Ergo, nitidior sidere,

Respice, si me vis vivere;

Nam flores constat emergere,

Tuo me solatum foedere

Da ludere.

29

Mea lex,

Livorum faex

Te mihi non proiciet,

Mea dux,

Te mea lux

Perenniter aspiciet.

30

Si solverer ut nix,

Hoc ferrem non aut vix,

De meo corde pix

Indissolubilis;

Indidit res habilis

Et honorabilis.

31

Hoc corde precor optante,

Virgo, si tu sinis,

Siquis voce iactitante

Vult praeferri tuae plantae,

Illi laudum finis.