1

Dum Dianae vitrea

Sero lampas oritur,

Et a fratris rosea

Luce dum succenditur,

Dulcis aura zephyri,

Spirant omnes aetheri,

Nubes tollit,

Sic emollit

Vi chordarum pectora,

Et inmutat

Cor, quod nutat

Ad amoris pignora.

Laetum iubar hesperi

Gratiorem

Dat humorem

Roris soporiferi

Mortalium generi.

2

O quam felix est

Antidotum soporis,

Quod curarum tempestates

Sedat et doloris!

Dum surrepit clausis

Oculorum poris,

Ipsum gaudio aequiparat.

Dulcedini amoris.

3

Morpheus in mentem

Trahit inpellentem

Ventum lenem

Segetes maturas,

Murmura rivorum

Per arenas puras,

Circulares ambitus

Molendinorum,

Qui furantur somno

Lumen oculorum.

4

Post blanda Veneris

Commercia

Lassatur cerebri

Substantia

Hinc caligant mira novitate

Oculi nantes in palpebrarum rate,

Hei, quam felix transitus amoris ad soporem,

Sed suavior regressus ad amorem!

5

Ex alvo laeta fumus

Evaporat,

Qui capitis tres cellulas

Irrorat.

Hic infumat oculos

Ad soporem pendulos,

Et palpebras sua fumositate

Replet, ne visus exspatietur late.

Vnde ligant oculos

Virtutes animales.

Quae sunt magis visae,

Ministeriales.

6

Fronde sub arboris amoena,

Dum querens canit philomena,

Suave est quiescere,

Suavius ludere in gramine

Cum virgine speciosa.

Si variarum odor herbarum spiraverit,

Si dederit thorum rosa,

Dulciter soporis alimonia

Post Veneris defessa commercia

Captatur,

Dum lassis instillatur.

7

O in quantis

Animus amantis

Variatur vacillantis!

Vt vaga ratis per aequora,

Dum caret anchora,

Fluctuat inter spem metumque dubia,

Sic Veneris militia.