1

Dum quiete vegetarem,

Soporique membra darem,

Et langueret animalis,

Praevaleret naturalis

Virtutis dominium,

2

En, Cupido pharetratus,

Crinali torque spoliatus,

Manu multa tactis alis,

Maesto vultu, nunquam talis,

Visus est per somnium.

3

Quem ut vidit perturbatum

Habituque disturbatum,

Membra stupor ingens pressit;

Qui paulatim ut recessit

A membris organicis,

4

Causam quaero maesti vultus

Et sic deformati cultus,

Cur sint alae contrectatae,

Nec ut decet ordinatae,

Causamque itineris,

5

Amor quondam vultu suavis,

Nunc maerore gravi gravis,

Vt me vidit percunctari,

Responsumque praestolari,

Reddit causam singulis:

6

Vertitur in luctum

Organum Amoris,

Canticum subductum

"Absinthio" doloris;

Vigor priscus abiit,

Evanuit iam virtus.

Me vis deseruit, periere Cupidinis arcus.

7

Artes amatoriae

Iam non instruuntur

A Nasone traditae,

Passim pervertuntur;

Nam si quis istis utitur,

More modernorum

Turpiter abutitur hac assuetudine morum.

8

Naso meis artibus

Feliciter instructus

Mundique voluptatibus

Et regulis subductus

Ab errore studuit

Mundum revocare,

Qui sibi notus erit, docuit sapienter amare.

9

Veneris mysteria

Iam non occultantur

"Cistis", et exposita

Coram praesentantur:

Proh dolor, non dedecet

Palam commisceri?

Praecipue Cytherea iubet sua sacra taceri.

10

Amoris ob infamiam

Moderni gloriantur,

Sine re iactantiam

Anxii venantur,

Iactantes sacra Veneris

Corporibus non tactis.

E heu, nocturnis "titulos" imponimus actis.

11

Res archana Veneris

Virtutibus habenda,

Optimisque meritis

Et moribus emenda,

Prostat in prostibulo,

Redigitur in pactum:

Tanta meum populo "ius" est ad damna redactum.