1
Cum in orbem universum
Decantatur: Ite,
Sacerdotes ambulant,
Currunt caenobitae,
Et ab evangelio
Iam surgunt levitae,
Sectam nostram subeunt,
Quae salus est vitae.
2
In secta nostra scriptum est:
Omnia probate,
Vitam nostram optime
Vos considerate,
Contra pravos clericos
Vos perseverate,
Qui non large tribuunt
Vobis in caritate.
3
Et nos misericordiae
Nunc sumus auctores,
Quia nos recipimus
Magnos et minores,
Recipimus et divites
Et pauperiores,
Quos devoti monachi
Dimittunt extra fores.
4
Nos recipimus monachum
Cum rasa corona,
Et si venerit presbyter
Cum sua matrona,
Magistrum cum pueris,
Virum cum persona,
Scolarem libentius
Tectum veste bona.
5
Marchiones, Bawari,
Saxones, Australes,
Quotquot estis, nobiles
Vos precor sodales,
Auribus percipite
Novas decretales:
Quod avari pereant
Et non liberales.
6
Secta nostra recipit
Iustos et iniustos,
Claudos atque debiles
Senio conbustos,
Bellosos, pacificos,
Mites et insanos,
Boemos, Teutonicos,
Sclavos et Romanos,
Staturae mediocres,
Gigantes et gnanos,
In personis humiles,
Et e contra vanos.
7
De Vagorum ordine
Dico vobis iura,
Quorum vita nobilis
Dulcis est natura,
Quorum delectat animos
Pinguis assatura,
Revera plus quam faciat
Hordei mensura.
8
Ordo noster prohibet
Matutinas plane.
Sunt quaedam fantasmata,
Quae vagantur mane,
Per quae nobis veniunt
Visiones vanae;
Sed qui tunc surrexerit,
Non est mentis sanae.
9
Ordo noster prohibet
Semper matutinas;
Sed statim, cum surgimus
Quaerimus pruinas.
Illuc ferri facimus
Vinum et gallinas,
Nil hic expavescimus
Praeter Hashardi minas.
10
Ordo procul dubio
Noster secta vocatur,
Quam diversi generis
Populas sectatur:
Ergo hic et haec et hoc
Ei praeponatur,
Quod sit omnis generis
Qui tot hospitatur.
11
Ordo noster prohibet
Vti dupla veste.
Tunicam qui recipit,
Vt vadat vix honeste,
Pallium mox reicit
Decio conteste,
Cingulum huic detrahit
Ludus manifeste.
12
Quod de summis dicitur,
In imis teneatur:
Camisia qui fruitur
Braccis non utatur;
Caliga si sequitur,
Calceus non feratur;
Nam qui hoc transgreditur,
Excommunicatur.
13
Nemo prorsus exeat
Hospitium ieiunus,
Et si pauper fuerit,
Semper petat munus,
Incrementum recipit
Saepe nummus unus,
Cum ad ludum sederit
Lusor oportunus.
14
Nemo in itinere
Contrarius sit ventis,
Nec a paupertate
Ferat vultum dolentis,
Sed spem sibi proponat
Semper consulentis,
Nam post grande malum
Sors sequitur gaudentis.
15
Ad quos preveneritis,
Dicatis eis, quare
Singulorum cupitis
Mores exprobrare:
Reprobrare reprobos
Et probos probare,
Et probos ab improbis
Veni segregare.