1

Arve, poli conditorem, ponti, mundi, fluminum

Iudaeorum gens adfixit per crucis patibulum,

Quem tandem Vespasianus ulciscitur per filium.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

2

Belli Titus curam sumit pergens Hierusolimam,

Vlcionem exercere de Iudaeis properat;

Velut leo frendens sevit contra gentem inprobam.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

3

Castra ponit erga muros, clangor urbem concutit,

Die pasche sic conclusit cunctis Hierusolimam

Dispersis per Palestinam ad depredandum cuneis.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

4

Dena quater iam peracta <sunt> annorum circula,

Quod Iesus ad caelos vectus angelorum umeris

Se dextra patris conlocavit, regebat caelestia.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

5

Ebreorum gentem nequam digna quatit ultio;

Digna pena iam percellit reus tanti criminis,

Carnis, crura cruentorum conterebat caelitus.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

6

Facto iure fraudolento quondam super domino

Qui esputa linientes vultum Christi dispicent,

Cuncti cede, simul fame iam consumpti pereunt.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

7

Gladiis se offerebant, cursim cuncti properant,

Nemo dignus inpunitus absque pena corporis:

Velut quedam simulacra apparebant pallida.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

8

Hibant namque tabescentes velut canes rabidi,

Lora, frenum comedentes vel plantarum coria.

Huc illucque circumvolventes efflabant passim animas.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

9

Inter fratres erant bella, parentes ac liberos,

Dum de manibus non solum, sed de ipsis faucibus

Rapere cibus certabant alter ab alterutrum.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

10

Kadebant passim vel certatim seniores populi,

Crucifigi qui clamabant angelorum principem,

Participes Iscariotis adherebant telluri.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

11

Linguis quondam venenatis increpantes dominum

Iam silebant nec audebant nec mutiri quispiam,

Ad postremum comedebant, quod reiectant bestiae.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

12

Maria namque inter omnes opulenta femina

Prolim pungit, serra secat dulcis nati viscera,

Partem edens, partem servans tradidit predonibus.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

13

Nuper natus nullus vivit, exsiccata ubera;

Omnis aetas, utrique sexus dira fame corruit;

Nullus audet, nullus valet sepelire proximum.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

14

Oberrantes tunc predones per meatos corporum

† Sude sulcus, nullam passim referentes gratiam;

Flagellis senes verberabant, trucidabant iuvenes.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

15

Plangi quidem nemo valet propter flatum tenuem,

Absque voce palpitabant semiviva pectora;

Redolet in castris Titi odor cunctis nequior.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

16

Quod cum Titus inspexisset, de humana corpora

Valles plenas ac paludes, (iacebant cadavera

† Inrigarum), mox inmenso pavore concutitur;

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

17

Regemiscens tandem ait ad priores hostium:

† Obsede hic profundum, quos cum raris habitis;

Nullam tamen se vidisse ultionem fieri.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

18

Servus, liber cuncti simul, pauci qui remanserant.

Trucidentur seniores, reserventur pueri,

Nexis membris dividentur per metalla urbium.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

19

Turpis lucri mercatores vincti terga manibus

Extorres ab arva patrum dissolutis edibus

Servi fiunt Romanorum cunctarumque gentium.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

20

Vae clamantes toto orbi circuibant iugiter,

Omnes fines peragrantes regna mundi penetrant,

More canum pervagabant † segi Christi vacui.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

21

Xristi magni fili dei fallanx laudes referat,

Qui superbos sic contrivit, allevavit humiles,

Abdicavit venenatis, conlocavit placidis.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

22

Ymnis cuncti sacerdotes dignis laudes offerant

De triumpho Romanorum tropheoque maximo;

Servi Christum vindicarunt de gente viperia.

Ad delendam sevam gentem convenerunt principes.

23

Zosaphi istoriarum relegantur tituli,

Et nefandum Iudaeorum agnoscatur dedecus,

Vt nec ultra contra gentes se iactare audeant.

Ad delendam gentem nequam convenerunt principes.