De miraculis ipsius in Africa ostensis

1

Vt revelatus Stephanus micabat,

Ossa sunt eius celeri meatu

Africanorum steriles per agros

Sparsa serendo.

2

Flore de quorum mulier medelam

Dante Praeiecto meruit patrono;

Quos tenebratis oculis propinquans

Vidit aperte.

3

Messe de quorum medicina dulcis

Devehenti pontifici fideli

Venit, ut nec fistula parva morbo

Iam superesset.

4

Calculi morbus nimius vetusque,

Quo laborans Eucherius periret,

Temperamento Stephani salubri

Est superatus.

5

Mortis et saevum Stephanus periclum

Veste signata ac citius remissa

Sic repressit, presbyter ut salutis

Munera ferret.

6

Martialis, tu Stephani gemella

Sospitans cura dominum potentem

Mortis et vitae celebrare Christum

Sepe solebas.

7

Stephanus quondam podagram removit

Caelitus latis precibus benignis

Vel revelato medicantis usu.

Blandus iatri.

8

Cum puer sueto pueris iocandi

More inter boves tereret terendus,

Stephano extinctus medicante vitae

Est revocatus.

9

Nonna desperans reditum de arta

Fauce mortis mox tonicam beato

Stephano misit; moritur: reducta

Qua revirescit.

10

Bassus et natam simili medela

Mortuam vitae revocavit horis,

Stephanum multis lacrimis misertum

Mollificando.

11

Filius parvus, patris omne carum,

Spiritus iamiam vacuus calore

Stephani tactus oleo revixit

Morte remota.

12

Haec Eleusinus Stephanum patrare

Audiens natum exanimem ferebat

Martyrum Christi manibus medendum;

Estque ita factum.

13

Aemulans Petronia quem misella

Stephanum pernix medicum requirit

Fascino spreto, celerique gaudet

Munere sancti.

14

Paulus autem, Palladia sorore

Se per orbem concomitante latum,

Stephani nutu caruit tremore,

Ac soror ipsa.

15

Haec mihi doctor retulit peritus,

Nomen augusti merito retentans;

Quae tibi, praesul venerande Ruodbreht,

Pango canenda.