1

Martine beate sacerdos,

Quem Christus ob ardua vitae

Caelestis ad aethera vexit

Meritorum culmine celsum!

2

En grex tuus, aspice, praesto est

Tibi subditus ordine trino:

Mas femina sexus uterque,

Sacrique frequentia cleri.

3

Hii vota fidelia tendunt

Nova per miracula tracti,

Fantes tua proelia nostris

Sollempniter acta diebus.

4

Nam dum petulantia prolem,

Genuit quam Gallia mater,

Vitiisque immanibus aucta

Lues incentiva teneret:

5

Pervenit ad aethera clamor

Scelerum celeumata clangens,

Quo se capitolia caeli

Graviter sensere moveri.

6

Vox attigit ista supernum

Mundo titubante senatum,

Qui protinus omnia regi

Censet referenda perenni.

7

Tunc rex ait: "Ite, feroces,

Tela horrida sumite, gentes,

Gallos onerate periclis,

Quos pessimus implicat error.

8

Aequam modo sentiet iram,

Pietas quem fecit iniquum,

Homines ne prona voluptas

Impune per avia raptet".

9

Haec iussa deinde sequuntur

Boreae de parte Sueni,

Quos praescia carmina vatum

Quondam cecinere futuros;

10

Vocitans hos Francia Danos

Patrio cognomine dicit

Svenos, et in arte duelli

Nimium pro tempore gnaros.

11

Hii dicta minacia primi

Capiunt ex ore tonantis,

Opibusque animisque superbos

Adeunt denso agmine Gallos.

12

Elegos hinc inde necantes

Furiis incendia miscent,

Vt quod fuga dempserat ensi,

Populans id sorbeat ignis.

13

Tunc sensit inepta iuventus,

Quod spreverat ante minarum,

Cum vulnera saeva videret

Nec praemia sanguinis ulla.

14

Iacet hic inhumatus harena,

Latet ille necatus in unda;

Pressatus at iste catenis

Luit inter vincula ferri.

15

Multos lupus acer abhorret,

Olidum tempnendo cadaver,

Nec fetida viscera corvus

Dignatur, ad integra tendens.

16

Deus, o, deus, aspice clades,

Patitur quas Gallica proles,

Paucisque per ampla relictis

Tua iam clementia parcat.

17

Porro, ut redeamus ad orsa,

Danus ferus omnia vastat,

Sequanae Ligerisque per amnes

Classim quasi castra coaptans.

18

Sed dum redeuntibus annis

Semper nova damna redirent

Iamiamque Neustria campos

Tribulis operiret ineptis,

19

Tandem legione globata

Adiit tua moenia Danus,

Martine beate sacerdos,

Quem Christus ad aethera vexit.

20

Vrbs dicitur illa Turonos,

Cui dogmata clara dedisti;

In qua pretiosa tuarum

Fulget gaza reliquiarum.

21

Hanc hosticus impetus armis

Cingit, quatit, obruit, urget:

Crepitant saxa obvia saxis,

Emitur quoque sanguine palma.

22

Tunc quisque per oppida cursans

Ad certa pericula miles

Paucos videt undique fratres,

Cum plurimus ingruat hostis.

23

Quid plura? novissimus angor

Spe cassus et irrita temptans

Subita ratione palaestris

Sese melioribus aptat:

24

Precibus te flectere fusis,

Martine beate sacerdos,

Famulis quo praevius assis

Solito de more triumphans.

25

Ergo ad tua templa priores

Properant, quos praemonet ordo;

Sequitur mox flebile vulgus:

Infans, anus ac veteranus.

26

Hinc psalmus, et inde ululatus;

Hinc prex, lacrimae inde fluebant.

Gemit hic, suspirat et ille;

Metus et dolor omnibus unus.

27

Ibi tum simul ore lugubri

Blaterant has flendo querelas:

"Martine beate sacerdos,

Cur te placet esse soporum?

28

Aut quis tibi somnus inhaesit,

Dum nos mala tanta coartant?

Num victus es, aut ita lassus,

Nequeas ut sternere Danos?

29

En caedimur; en spoliamur,

Capimur strictimque ligamur -

Et tu, quasi nescius horum

Haec omnia negligis orans?

30

Vigila, consurge (precamur),

Crucis ac vexilla prehende

Et ut olim pondere pinus,

Sic nunc cruce sterne rebelles".

31

His questibus aure benigna

Mox annuis atque potenter

Tumuli consurgis ab antro,

Tua Danis robora monstrans.

32

Nam cum tua membra clientes

Raperent ex fauce sepulchri,

Ferrentque ea turribus arma,

Totus simul horruit hostis;

33

Metus ilicet excutit artus,

Sanguis coeundo refugit,

Scotosis generata cerebro

Danos rotat orbe rotundo.

34

O mira potentia Christi!

Meritis o macte sacerdos!

Rutila non casside pugnas

Nec proteris ense Suenos -

35

Verum tuus agmina solus

Conspectus inertia reddit:

Globus omnis ut ebrius errat,

Te turris in arce locato.

36

Fugientibus ergo catervis

Capitum vertigo resistit,

Miseros spera ludicra volvit

Gressu titubante caducos.

37

Haec eminus aspicientes

Reparant sua proelia cives,

Portaque patente animosi

Simul exsiluere sodales.

38

Tum proxima rura cruoris

Maculant aspergine fusi,

Passim noviesque per agros

Centena cadavera sternunt.

39

Mox in sua moenia laeti

Repedant cum laude sonora,

Gratesque canendo rependunt

Parili modulamine Christo.

40

Sed enim tua protinus ossa,

Martine beate sacerdos,

Sic restituere sepulchro,

Fuerant velud ante reposta.

41

Hiis omnibus ordine gestis

En grex tuus ut tibi praesto est

Famulans sub imagine trina,

Querulis te vocibus orat.

42

Quo sic tua mira loquentis

Placeant tibi famina plebis,

Vt te rogitante perennem

Valeat conquirere vitam. -

43

Sit magnificentia patri,

Sublimis et ardua proli,

Sit spiritui quoque sancto

Par gloria perpete saeclo. Amen.