Temporis prisci proceres Damascum

Dixerant culmen Syriae, caputque

Patris Abrahae Chanami vocatam

Prole Damascum.

5

Cessit at postquam patris a Seleuco

Civitas est Antiochi decore

Structa, quam cunctae Syriae eminere

Maluit auctor.

Nuper huc Christi famuli feruntur

10

Territi prima tribulatione

Qua pium constat Stephanum cruento

Grandine pressum.

Hinc via facta geruli fideles

Huic ferunt urbi radios beati

15

Luminis, fecunda Dei serentes

Semina verbi.

Coepit hic iam lux, tenebris fugatis,

Splendide fulgens adeo micare,

Nomini ut primordia Christiano

20

Vrbs daret ista.

Tum ferax accrescere praeminentis

Tritici surgit seges, ac referre

Centuplum coelis patienter aucto

Mergite fructum.

25

Spiritus sancti radiata luce,

Intuens toto orbe famem futuram,

Fertiles certat Solimam patronis

Ferre maniplos.

Nam prophetiae quoque dona sumpsit

30

Muneris charismate, quo, tributo

Gentibus, Iudaea caret, salutis

Fonte negato.

Vrbe qua certamina sunt labore

Plura decertata pio, fideles

35

Clara quis Christi referunt alumni

Praemia regni.

E quibus multis, quia Christiani

Nominis fons hic et origo coepit,

Post Palaestinos breviter triumphos

40

Paucula tangam.