Aquarum meis quis det fontem oculis
Ad deplorandam pastorum amariter
Reprobam vitam non tenentum tramitem
Mente supernum?
5
Bonus pro suis qui det vitam ovibus,
Vix invenitur pastor his temporibus,
At mercennariis abundant ovilium
Septa sacrorum.
Curis mundanis pastores inserviunt,
10
Lucrisque cuncti inhiant fugacibus,
Idcirco lupi patet grex dominicus
Morsibus atris.
Divinae legis abdita mysteria
Plebibus Christi non est qui aperiat,
15
Nec est ieiunis mentibus qui praebeat
Pabula verbi.
En adimpletur quod sagaci spiritu
Propheta dixit: 'Erit sicut populus
Sic et sacerdos tempore novissimo
20
Cordis egeni.
Factum videmus quod divina sonuit
Vox: vitae nostrae sal infatuatum est;
Quod ne iam foras mittatur timendum est,
Ad nihil aptum.
25
Gratis accepta donorum carismata.
Gratis non dantur, expetuntur praemia;
Nec qua sit ictus timetur sententia
Simon iniquus.
Honores sacros adipisci cupiunt,
30
Non ut doctrinis erudiant subditos,
Sed ut stipati turmis obsequentium
Plus venerentur.
Iuvamen ferre oppressis cum debeant,
Et recreare tribulantum viscera,
35
Hos vide premunt, illos magis sauciant
Fulmine verbi.
Karitas vera, quod est donum optimum,
Non est in illis, despiciunt subditos,
Pauperes spernunt, peregrinos respuunt
40
Mente tumenti.
Lychnos ardentes, ut precepit dominus,
Manu non gestant, ut accendant proximos,
Nec dare laxis curant, heu pro dolor,
Cingula lumbis.
45
Mundi repleta iugera sunt messibus,
Messores desunt metendis segetibus:
Mitte per fruges tuos operarios,
Christe precamur.
Non est medellam qui praebeat languidis,
50
Quique elisos vel confractos elevet,
Nisi nos rector corrigas iustissime:
Nempe perimus.
Omnes quae suum est pastores quaesitant,
Neglegunt curam gregis et custodiam,
55
Ideo morbi vis atra et lurida
Serpit in omnes.
Pastorum pastor cito iam adveniet:
Quid vos pastores facietis, dicite,
Commissam gregis qui curam neglegitis
60
Vana sequentes?
Quis terrae datum abscondit in scrobibus
Talentum, diris mancipatur ignibus;
Cur non timetur ne parva sit illius
Poena sequaces.
65
Resistit nullus obpressori pauperum
Canes sunt muti et latrare nesciunt
Nunc sacerdotes, ut librorum veterum
Dicta loquuntur.
Si quando forte de scripturis aliquid
70
Vel vile narrant vanae laude gloriae,
Vt extollantur, non ut prosint animae,
Mente volutant.
Terra suetis infecunda frugibus
Hinc non ornatur, non est modus aerum,
75
Diversis mundus hinc malis obprimitur
Iam ruiturus.
Vnica patris o prolis altissimi,
Iam bone pastor miseratus respice,
Sana contritos et iacentes erige,
80
Ne pereamus.
Extolle nomen sacerdotum, infimis
Quod volutatur terrae sub negotiis,
Et fac ut tibi famulentur iugiter,
Rector Olympi.
85
Ymnos psalmosque da ut tibi concinant,
Tramitem rectum concede ut teneant,
Nec iam incedant amplius per invia
Perditionis.
Zelo benigno tribue ut ardeant,
90
Curamque sui ovilis ut habeant,
Vt tecum sancta possidere valeant
Gaudia regni.