Quodam forte die caelo dum turbidus imber,

Dum subito gelidi glomerantur ab aethere nimbi

Nubibus et largos dum fundit Aquarius amnes,

Carpsit iter medii properans per pascua campi

5

Intravitque domum madida cum veste puella,

Quam veteres Brigitam dudum dixere parentes.

Interea sacre motat dum tegmina vestis

Humida nec mediis posset suspendere tectis,

Venit ab exigua lapsus tum forte fenestra

10

Luciflui radius vibranti lumine solis

Lustravitque domum sacraque in veste refulsit.

Tunc unus numero mixti sine nomine vulgi

Egregiam tali delusit fraude puellam,

Nam teretes radios ceu fortia robora monstrat

15

Et trabibus suasit tremulis expandere vestem.

Ille dolos versat, puro sed pectore virgo

Credidit et radiis vestem vibrantibus aptans

Expandit medio stillantia pallia tecto,

Aereque in vacuo divino numine fulta

20

Pendebat radiis, visu mirabile, vestis,

Nec rutilos solis radios pendentia rumpunt

Pallia, dum toto stillarent humida limbo,

Sed valido madidus ceu fune pependit amictus.

Obstupuere omnes famamque spargere certant,

25

Virginis extollunt nomen Christumque fatentur,

Non solum minimis vestem qui fulsit athomis,

Cunctam sed proprio sustentat numine molem,

Principio totum patris qui viribus orbem

Condidit ex nihilo, semper cui sidera parent,

30

Qui virtus aeterna dei, qui dextera patris

Creditur, ingenito genitum de lumine lumen.

Haec pauca ex multis discant me vate legentes,

Eximio Christi gessit que munere virgo.

Cetera nunc aliis post me scribenda relinquo.