Aurea spes patrie, specimen pietatis opime,

      Salve et nos alacris semper adire velis.

Munere parva nimis, haud quamquam consona votis

      Ecclesie matris, accipe nunc hilaris.

5

Nos tibi premittit, quem quondam lacte refovit,

      Texit et algentem pavit et esuriem.

Iamque viri super effectu festiva triumphat,

      Cuius profectu splendida vota gerit.

Olim te genibus carum nutrivit alumnum,

10

      Nunc visura suum nobile presidium.

Queque prius baculi parvum moderamine rexit,

      Nunc te pastorem gaudet adesse sibi.

Ecce sinum pandit, te susceptura fovebit,

      Infigens labiis oscula casta tuis.

15

Amplexatur amat veneratur honorat obumbrat,

      Gaudet habere suum pontificale capud.

Hinc rogo perpendas, quid matri tale rependas,

      Has sibi redde vices, ut pietate colas.

Iamque salutaris tibi victima redditur aris,

20

      Hoc ut idem facias, iam prior ipsa facit.

Federa bina pari sub religione frequentas,

      Inde vocat coniunx, mater et hinc retinet.

Hec pastoris opem, nati hec inplorat amorem,

      Illam lege fide, hanc pietate cole.

25

Versibus his, presul, te nutrix fida salutans

      Deposcit vultum leta videre tuum.

Personis trinum dominum, deitate sed unum

      Omnes oramus, quo tibi longa salus

Assit, et ut vite fungaris sorte beate

30

      Previus et ducas pastor ad alta gregem.

Sidera, clara prius, vestro adventante decore

      Splendidius multo fulta nitore micant.

Menibus ecce suis gaudens locus ipse resultat,

      Se gaudere probat quis valet indiciis.

35

Astant ecce patres votiva precamina dantes,

      Et te corde pio quique beare cupit.

Insuper et populus vos, presul, visere letus

      Vrget ad optatas vos superesse preces.