54.

Mens scatet in ueras causa perhibente loquelas.

Vere licet rubeat, numquam rosa pulchra perannat.

Qui stat, praesto cadit, ceu flos caro lapsa putrescit.

Vita uolans hominis decurrit more fluenti.

5

Te patulum uento folium pendere memento.

Turgida colla suis subigit mors improba plantis.

Viuere qui patitur, felici morte fruetur;

Qui fruitur uita, mortem patietur amaram.

Vita breuis prohibet, ne longum uiuere speres.

10

Viue memor mortis, quo semper uiuere possis.

Totus uiue Deo, totus tibi mortuus esto.

Vita parit mortem, mors uitam parua perennem.

Qui sibi nunc uiuit, semper moriendo peribit;

In se qui moritur, hunc uita beata sequetur.

15

Sic requies fesso redhibetur, uita perempto.