92.

Lugeo uos, miseri, quibus est mens dedita carni;

Caelum despicitis, quaestus bona summa putatis.

Quid uos horter ego, quid uos optare monebo?

Nunc male iucundas mundi sorbete medullas,

5

Exta replete cibis, artus onerate saginis,

Ne pereant uermes macie, uos semper edentes;

Fontibus irriguas gelidis extendite uillas.

Non numerus nummis, non sit mensura metallis.

Post erit angustum possessio uestra sepulcrum.

10

At quos spes fuluo ditat pretiosior auro,

Quorum diuitiae uerae sunt praemia uitae,

Quas fur non temerat, nec edax male tarmula sulcat,

Vana repentinis obnoxia lucra ruinis

Spernite; lapsuro cedant sua munera mundo.

15

Sufficiant Christi famulis patrimonia caeli;

Pectoris eximium fidei tegat arca talentum.

Sit studium rutilas uirtutum condere gemmas

Et male nascentes uitiorum uellere sentes.

Turbida fluctiuagi uitate negotia mundi.

20

Incubet eloquiis iugiter mens libera sacris;

Iam modice gustet mel, quo post plena redundet;

Ad sua sic nostra redeat primordia forma.

Hae cumulentur opes, isti quaerantur honores;

His homo iure potens, his fit per saecula diues.