2. rhytmus de gaudio paradisi

1

Ad perennis uitae fontem mens sitiuit arida.

Claustra carnis praesto frangi clausa quaerit anima,

Gliscit, ambit, eluctatur exsul frui patria.

2

Dum pressuris ac aerumnis se gemit obnoxiam,

Quam amisit, cum deliquit, contemplatur gloriam,

Praesens malum auget boni perditi memoria.

3

Nam quis promat, summae pacis quanta sit laetitia,

Vbi uiuis margaritis surgunt aedificia,

Auro celsa micant tecta, radiant triclinia?

4

Solis gemmis pretiosis haec structura nectitur;

Auro mundo tamquam uitro urbis uia sternitur;

Abest limus, deest fimus, lues nulla teritur.

5

Hiems horrens, aestas torrens illic numquam saeuiunt;

Flos purpureus rosarum uer agit perpetuum;

Candent lilia, rubescit crocus, sudat balsamum.

6

Virent prata, uernant sata, riui mellis influunt;

Pigmentorum spirat odor liquor et aromatum;

Pendent poma floscidorum non lapsura nemorum.

7

Non alternat luna uices, sol uel cursus siderum;

Agnus est felicis urbis lumen inocciduum;

Nox et tempus desunt, aeuum diem fert continuum.

8

Nam et sancti quique uelut sol praeclarus rutilant,

Post triumphum coronati mutuo coniubilant

Et prostrati pugnas hostis iam securi numerant.

9

Omni labe defaecati carnis bella nesciunt;

Caro facta spiritalis et mens unum sentiunt;

Pace multa perfruentes scandala non perferunt.

10

Mutabilibus exuti repetunt originem

Et praesentem ueritatis contemplantur speciem;

Hinc uitalem uiui fontis hauriunt dulcedinem.

11

Inde statum semper idem exsistendi capiunt:

Clari, uiuidi, iucundi nullis patent casibus;

Absunt morbi semper sanis, senectus iuuenibus.

12

Hinc perenne tenent esse, nam transire transiit;

Inde uirent, uigent, florent; corruptela corruit;

Immortalitatis uigor mortis ius absorbuit.

13

Qui scientem cuncta sciunt, quid nescire nequeunt

Nam et pectoris arcana penetrant alterutrum;

Vnum uolunt, unum norunt, unitas est mentium.

14

Licet cuique sit diuersum pro labore meritum,

Caritas hoc suum facit, quod amat in altero;

Proprium sic singulorum commune fit omnium.

15

Vbi corpus, illic iure congregantur aquilae;

Quo cum angelis et sanctae recreantur animae;

Vno pane uiuunt ciues utriusque patriae.

16

Auidi semper et pleni, quod habent, desiderant.

Non satietas fastidit, neque fames cruciat;

Inhiantes semper edunt et edentes inhiant.

17

Nouas semper harmonias uox meloda concrepat,

Et in iubilum prolata mulcent aures organa;

Digna, per quem sunt uictores, regi dant praeconia.

18

Felix, caeli quae praesentem regem cernit, anima

Et sub sede spectat altam orbis uolui machinam,

Solem, lunam et globosa bini cursus sidera.

19

Christe, palma bellatorum, hoc in municipium

Introduc me post solutum militare cingulum;

Fac consortem donatiui beatorum ciuium.

20

Praebe uires inexhausto laboranti proelio,

Vt quietem post procinctum debeas emerito,

Teque merear potiri sine fine praemio.