23. epitaphium Anselmi Laudunensis et Abailardi

Princeps doctorum, flos cleri, gloria vatum,

Transiit Anselmus per inevitabile fatum.

Huius honestatis decus ex castissima vita

Indicium fuerat quantus fuerat Israelita.

5

Lex, Evangelium, psalmus, seu nube voluta,

Anselmo mediante, Deus dedit esse soluta.

Anglia, Francorum regnum, Pannonia tota,

Gens Liguris, plebs Apuliae, Iudaea remota,

Pluribus errorum tenebris prius illaqueata

10

Senserunt documenta viri, documenta beata.

Hoc duce, floruerat studio sapientia grata,

Quae modo marcessit, doctore suo viduata,

Artis grammaticae penitus periere labores.

Cessat Aristotelis species, studiique rigores;

15

Rhetoricus color emarcet, causaeque Catonis.

Desolata iacet rerum natura Platonis.

Vilescit numerus, silet arithmetica cura.

Sublato rectore, iacent geometrica iura.

Plange tuum vatem viduati concio cleri,

20

Non est qui digne valeat tua iura tueri.

Vrbs Lauduna, dole, cecidit tuus ille poeta.

Occubuere simul tua laus et tempore laeta.