Petrus Blesensis carmina 1, 5

Testo base di riferimento: C. Wollin, 1998


5.

1

Quod amicus suggerit,

Fer cum paciencia:

Desere palacia,

Nam curia

Curis immo crucibus

Et mortibus

Semper est obnoxia!

Figura mundi preterit.

Homo, cum interierit,

Non sumet secum omnia:

Dies hunc peremptoria

Comprehendet,

Nec descendet

Eius cum eo gloria.

2

Quicquid dicas, hodie

Curie

Iuuant me delicie,

Quarum prebent copie,

Quod in uotis sum perplexus.

Quo me uertam, nescio

Pre gaudio,

Dum ad usum glorie

Michi cedit omnis sexus,

Etas et condicio:

Totus feror in amplexus

Voluptatis obuie.

3

Tenent nos in curia

Cultus delicacior,

Cibus exquisicior

Et laucior;

Et timeor, nec timeo,

Et augeo

Parentum patrimonia,

Et intono magnalia;

Me diuitum consilia,

Me tenent accidencia

Dignitatum,

Quas magnatum

Largitur amicicia.

4

Nexus abrumpe curie!

Deo te totum immola!

Tempus indulget uenie

Ficulnee parabola;

Rachel abscondat ydola

Sub fimo penitencie:

Sumptus perdis et operas,

Si differas

Oblatam tibi graciam.

Vincis, regnas <et> imperas,

Si tangas Christi fimbriam,

Et ydriam

Samaritane deseras!

5

Stulti sunt, qui miseri

Volunt sponte fieri.

Non est impaciens

Christi clemencia,

Sera sufficiens

Est penitencia!

Tu uerba garriens,

Daui, non Edipi

Presagis pessima

Michi nouissima -

Set sic intercipi

Non potest anima,

Nec laus est ultima

Placere principi.

6

Quid te iuuat uiuere,

Si uis uitam perdere?

In anime dispendio

Nulla est estimacio.

Si uis, ut te perhennibus

Absorbeant suppliciis

Mors et inferna palus,

Confidas in principibus

Et in eorum filiis,

In quibus non est salus.

7

Grata est in senio

Religio,

Iuueni non congruit.

Carnis desiderio

Consencio,

Nullus enim odio

Carnem suam habuit.

Neminem ab inferis

Reuertentem uidimus -

Certa non relinquimus

Ob dubia.

Sompniator animus

Respuens presencia

Gaudeat inanibus,

Quibus si credideris,

Expectare poteris

Arturum cum Britonibus!

8

Diuicie,

Tam anxie

Quas adquiris cum tormento,

Vt sompnium

Surgencium

Euanescunt in momento;

Sine fine

Tanquam spine

Pungunt, angunt, lacerant.

Scis quid tibi conferant?

Quod seruus es seruorum,

Dum in his te crucias,

Vt seruias

Clientum libidinibus

Et uentribus

Equorum.

9

Cur arguor,

Si perfruor

Bonis, que manus Domini

Dedit ad usum homini?

Quociens uoluero,

Miser esse potero.

Si michi <soli> uixero,

Toti sum mundo perditus.

Benignus Dei spiritus

Non dedit ista celitus,

Vt in dolo nos eludat

Et per ista nos detrudat

In puteum interitus!

10

O uanitatum uanitas!

Que est hec securitas

Inter hastas hostium

Frendencium?

Astat mors in ianuis,

Et diffluis

In omne desiderium.

Sed irruet calamitas

Repente super impium,

Voluptatumque breuium

Mutabitur iocunditas

Eternum in supplicium!