Petrus Blesensis carmina 2, 3

Testo base di riferimento: C. Wollin, 1998


3.

1a

Da plaudens organo

Plausus cum tympano

Et choro reici;

Dulcesque lirici

Clangoris strepitus

In uberes

T<ra>nsferre properes

Dolorum gemitus;

Aquarum exitus

Singuli

Deducant oculi

In nouos cineres!

1b

O tristes nimium

Lapsus sublimium!

Nunquam in principe

Sine participe

Mundane machine

Frons labitur,

Que circumscribitur

Crebra caligine;

Dum, lapso lumine,

Radius,

Quem fudit Cinthius,

Terris subripitur.

2a

Etate pululat a primula

In mores patrios mens emula:

Licet cor regium

Libret sullimia,

Precordia

Venantur omnium

Iocunditas

Et dulciloquium,

Mens cuius pietas,

Forma dominium,

Dextra refugium,

Fama serenitas.

2b

O seua seueritas! O termini,

Quos transgredi non licet homini!

Vir mentis predite

Virtutum predio,

Vir regio

Creatus stipite,

In duce rex,

Et dux in comite,

Post uite modicum

Cursu precipite

Fatali semite

Ruit in lubricum.

3a

Quid forme flosculus,

Quid probitas,

Quid opes, largitas,

Fama, uel titulus,

Vel boni cumulus,

Dum rerum bibulus

Tam subito

Hiatu solito

Res prius inclitas

Absorbet tumulus?

3b

Qua spe producitur

Fiducie?

Qui natus hodie,

Vt flos egreditur,

Mane conteritur,

Ad multas oritur

Miserias,

Post breues nuptias

Fallacis glorie

Momento moritur.

4

Quid, homo, lambis ambitu

Labella rerum singula,

Quem plena fallunt oscula

Breui delusum transitu

Temporis aprici?

Quicquid allegaueris

Rerum, forme, generis,

Prudencie,

Laudis, et uictorie,

Vel indolis,

Nichil est, si recolis

Cineres Henrici!